Եւ ասաց ողբս Երեմիաս ի վերայ Յովսեայ, եւ ամենայն իշխանքն արք եւ կանայք, ասացին զողբսն ի վերայ Յովսեայ մինչեւ ցայսօր, եւ ետուն զայն իբրեւ հրամանաւ ի մէջ Իսրայելի. եւ ահա գրեալք են ի ճառս ողբոցն։
Ամենայն ինչ զոր գործեաց՝ բարի է ի ժամանակի իւրում. նա՝ եւ զամենայն յաւիտեանս ետ ի սիրտս նոցա. զի մի՝՝ գտցէ մարդ զարարածն զոր արար Աստուած ի սկզբանէ մինչ ցկատարած։
Սուգ առէք յանձինս, զի կորեաւ Գեդեբոն՝ տեղի մեհենին ձերոյ. անդր ելանիցէք լալ ի Նաբաւ Մովաբացւոց։ Ողբացէք՝ զի ամենայն գլուխ ի կնդութիւն, եւ ամենայն բազուկք խորտակեալք։՝՝
եւ ասեն. Զի՞ է զի պահեցաք մեք՝ եւ դու ոչ տեսեր, խոնարհեցուցաք զանձինս մեր՝ եւ դու ոչ գիտացեր։ Զի յաւուրս պահոց ձերոց գտանին կամք ձեր կատարեալ, եւ կսկծեցուցանէք զամենեսեան որ ընդ ձեռամբ ձերով են։
Ընդ աստիճանս եւ ընդ սեղանն լացցեն քահանայք եւ պաշտօնեայք Տեառն, եւ ասասցեն. Խնայեա. Տէր, ի ժողովուրդս քո, եւ մի՛ տար զժառանգութիւն քո ի նախատինս՝ տիրել ի վերայ նորա ազգաց. զի մի՛ ասասցեն ի հեթանոսս թէ՝ Ո՞ւր է Աստուած նոցա։
Եւ դարձուցից ի սուգ զտօնս ձեր, եւ զամենայն երգս ձեր յողբս, եւ ածից ի վերայ ամենայն հասակաց քուրձ, եւ ի վերայ ամենայն գլխոց կնդութիւն. եւ արարից նմա իբրեւ սուգ սիրելւոյ, եւ որոց ընդ նմայն իցեն՝ իբրեւ օր ցաւոց՝՝։