Եւ արդ հասցեն յանկարծակի ի վերայ քո երկոքեան սոքա ի միում աւուր, այրութիւն եւ անզաւակութիւն. եկեսցէ յանկարծակի ի վերայ քո՝ վասն դիւթութեանցդ քոց, եւ վասն զօրացեալ կախարդութեանցդ քոց,
Աղեղն եւ վաղակաւոր ի ձեռին իւրում, ժպիրհ է եւ մի՛ ողորմեսցի. ձայն նոցա իբրեւ զծով գոչեսցէ. հեծեալք յերիվարս, պատրաստեալք իբրեւ զհուր ի պատերազմ ի վերայ քո, դուստր Բաբելացւոց։
Զի ահաւասիկ ես յարուցից եւ ածից ի վերայ Բաբելացւոց զժողովս ազգաց մեծամեծաց յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ճակատեսցին զնովաւ. եւ անտի ըմբռնեսցի, իբրեւ նետ իմաստուն պատերազմողի՝ որ ոչ դարձցի ունայն։
Վասն այնորիկ ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ արարից հանդէս ի վերայ դրօշելոցն Բաբելացւոց, եւ ամենայն երկիր նորա ամաչեսցէ, եւ ամենայն վիրաւորք նորա անկցին ի միջի նորա։
Եւ այլ հրեշտակ երկրորդ գայր զհետ նորա եւ ասէր. Անկաւ, անկաւ Բաբելոն մեծն, ի գինւոյ արբեցութենէ՝ ի ցասմանէ՝ ի պոռնկութենէ իւրմէ՝ որ արբեցոյց զամենայն հեթանոսս՝՝։
Եւ աղաղակեաց ի ձայն մեծ՝ ասելով. Անկաւ Բաբելոն մեծն, որ եղեալ էր՝՝ բնակութիւն դիւաց եւ արգել ամենայն այսոց պղծոց, եւ բանտ պահպանութեան ամենայն ոգւոց անսրբից եւ ատեցելոց։