7 Եւ տեսի հեծեալս երկուս. հեծեալ մի իշոյ եւ հեծեալ մի ուղտու. լսել լուր բազում ունկնդրութեան. եւ կոչեա զՈւրիա ի դիտանոցդ, ասէ Տէր։
եւ տեսի զի գայր նոյն հեծեալ երկձի.՝՝ պատասխանի ետ եւ ասէ. Անկաւ կործանեցաւ Բաբելոն, եւ ամենայն պատկերք նորա եւ ձեռագործք իւր՝՝ կործանեցան յերկիր։
Զի՞ ի ձեռն հրեշտակաց նախատեցեր զՏէր. դու ասէիր թէ՝ Բազմութեամբ կառաց իմոց ելի ի բարձրութիւն լերանց, եւ ի ծագս Լիբանանու. եւ կոտորեցի զբարձրութիւն մայրից նորա, եւ զգեղեցկութիւն նոճից նորա, եւ մտի ի բարձրութիւն կողմանց անտառին.
Եւ եղիցի եթէ լսելով լուիցէք ինձ, ասէ Տէր, չբերել բեռն ընդ դրունս քաղաքիս այսորիկ յաւուր շաբաթուց, եւ սրբել զօրն շաբաթու, չգործել ի նմա զամենայն գործ,
Վասն այնորիկ պարտ է մեզ առաւել եւս ունկնդիր լինել բանիցն ասացելոց, զի մի՛ երբեք նուազեսցուք։