2 յայնժամ խօսեցաւ Տէր ընդ Եսայեայ որդւոյ Ամովսայ եւ ասէ. Երթ եւ ի բաց հան զքուրձդ ի միջոյ քումմէ, եւ լոյծ զհողաթափսդ յոտից քոց. եւ արար այնպէս, եւ գնայր մերկ եւ բոկ։
Եւ Դաւիթ ելանէր ընդ զառ ի վերն Ձիթենեաց, ելանէր եւ լայր, եւ զգլուխ իւր ծածկեալ. եւ ինքն երթայր բոկ. եւ ամենայն ժողովուրդն ընդ նմա ձորձ զգլխով, այր իւրաքանչիւր ելանէին եւ լային։
Եւ դարձաւ Դաւիթ օրհնել զտուն իւր. եւ ել Մեղքող դուստր Սաւուղայ ընդ առաջ Դաւթի, եւ օրհնեաց զնա եւ՝՝ ասէ. Քանի՜ փառաւորեալ էր այսօր արքայ Իսրայելի, որ հոլանեցաւ այսօր առաջի աղախնանց եւ ծառայից իւրոց, զոր օրինակ հոլանիցի հոլանելով մի ոք ի կաքաւչաց։
Տեսիլ Եսայեայ որդւոյ Ամովսայ, զոր ետես ի վերայ Հրէաստանի եւ ի վերայ Երուսաղեմի՝ ի թագաւորութեանն Ոզիայ եւ Յովաթամայ եւ Աքազու եւ Եզեկեայ, որ թագաւորեցին Հրէաստանի։
Եւ վարսք ձեր ի վերայ գլխոց ձերոց. եւ կօշիկք ձեր յոտս ձեր. ոչ կոծիցիք եւ ոչ լայցէք, եւ հաշեսջիք յանիրաւութիւնս ձեր, եւ ոչ մխիթարեսցէ իւրաքանչիւր ոք զեղբայր իւր՝՝։
Ասէ աշակերտն այն զոր սիրէրն Յիսուս՝ ցՊետրոս. Տէր է այն։ Սիմովն Պետրոս իբրեւ լուաւ թէ Տէր է, արկաւ զիւրեւ զսփածանելին, քանզի մերկ էր, եւ ընկէց զինքն ի ծովն։
եւ եկեալ առ մեզ, առեալ զգօտին Պաւղոսի՝ կապեաց զոտս եւ զձեռս իւր, եւ ասէ. Այսպէս ասէ Հոգին Սուրբ. Զայրն որոյ գօտիս այս է՝ այսպէս կապեսցեն յԵրուսաղէմ Հրեայք եւ մատնեսցեն ի ձեռս հեթանոսաց։
Եւ մերկացաւ զհանդերձ իւր ինքնին, եւ մարգարէացաւ առաջի նոցա. եւ անկաւ մերկ զտիւն ողջոյն եւ զգիշերն ամենայն. վասն այնորիկ ասէին թէ՝ Եւ Սաւո՞ւղ ի մարգարէս։