Եւ ի ձեռն Յէուայ որդւոյ Անանիայ մարգարէի խօսեցաւ Տէր ի վերայ Բաասայ եւ ի վերայ տան նորա զամենայն չարիսն զոր արար առաջի Տեառն ի բարկացուցանել զնա գործովք ձեռաց իւրոց. առ ի լինելոյ իբրեւ զտունն Յերոբովամայ, եւ վասն հարկանելոյ զնա։
Եւ մի՛ եւս յուսացեալ եղիցին ի մեհեանս, եւ մի՛՝՝ ի գործս ձեռաց իւրեանց զոր արարին մատունք նոցա, այլ եղիցին յուսացեալ ի Սուրբն Իսրայելի, եւ ոչ եւս հայեսցին յանտառս իւրեանց, եւ ոչ ի գարշելիսն իւրեանց։՝՝
Եւ ո՞ւր են աստուածքն քո զոր արարեր քեզ. յարիցեն եւ փրկեսցեն՝՝ զքեզ ի ժամանակի չարեաց քոց. զի ըստ թուոյ քաղաքացն քոց էին քեզ աստուածքն քո, Յուդա. եւ ըստ թուոյ անցիցն Երուսաղեմի զոհէին Բահաղու։՝՝
Եւ արդ դարձեալ յաւելին ի մեղանչել, եւ արարին իւրեանց ձուլածոյս յարծաթոյ իւրեանց, ի նմանութիւն պատկերի կռոց, գործ ճարտարաց՝ նուիրել նոցա. եւ նոքա ասեն. Զոհեցէք մարդիկ, զի պակասեցին որթք՝՝։
Առէք ընդ ձեզ բանս, եւ դարձարուք առ Տէր Աստուած ձեր՝՝, եւ ասացէք ցնա. Կարող ես թողուլ զմեղս մեր, զի մի՛ առնուցուք անիրաւութիւն, այլ ընդունիցիք զբարիս՝՝, եւ հատուսցուք զպտուղ շրթանց մերոց եւ վայելեսցեն ի բարութեան սիրտք ձեր՝՝։
Եւ այլք ի մարդկանէ որ ոչ մեռան ի հարուածոցս յայսցանէ՝ ոչ ապաշխարեցին եւ ոչ դարձան ի գործոց ձեռաց իւրեանց, յերկրպագութենէ դիւաց եւ կռոց յոսկեղինաց եւ յարծաթեղինաց եւ ի պղնձոյ եւ ի քարէ եւ ի փայտէ, որք ոչ տեսանել կարեն եւ ոչ լսել եւ ոչ գնալ.