5 Եւ արդ, դու տուն Յակոբու, եկայք երթիցուք ի լոյս Տեառն։
Փոքր մի՝ եւ այլ ոչ եւս իցէ ամպարիշտն, խնդրեսցես զտեղի նորա եւ ոչ գտցես։
Ուրախ եղաք փոխանակ աւուրցն որ խոնարհ արարեր զմեզ, եւ ամացն՝ յորս տեսաք զչարչարանս։
Հայեաց, Տէր, ի ծառայս քո եւ ի գործս ձեռաց քոց, եւ առաջնորդեա որդւոց՝՝ նոցա։
Եւ երթիցեն ժողովուրդք բազումք, եւ ասասցեն. Եկայք եւ ելցուք ի լեառն Տեառն, ի տուն Աստուծոյ Յակոբայ, եւ պատմեսցէ մեզ զճանապարհս իւր, եւ գնասցուք ընդ նա. զի ի Սիոնէ ելցեն օրէնք, եւ բան Տեառն յԵրուսաղեմէ.
Գոչեա զօրութեամբ եւ մի՛ խնայեար, բարձրացո իբրեւ զփողոյ զբարբառ քո, պատմեա ժողովրդեան իմում զմեղս նոցա, եւ տանն Յակոբայ զանօրէնութիւնս նոցա։
երեւել որոց ի խաւարի եւ ի ստուերս մահու նստէին, ուղղել զոտս մեր ի ճանապարհս խաղաղութեան։
Զի թէպէտ եւ երբեմն էիք խաւար, արդ լոյս էք ի Տէր. իբրեւ զորդիս լուսոյ գնացէք.
Եւ այս են աւետիք զոր լուաք առ ի նմանէ եւ պատմեմք ձեզ, զի Աստուած լոյս է, եւ խաւար ի նմա չիք եւ ոչ մի։
Իսկ եթէ ընդ լոյս գնայցեմք, որպէս նա ի լոյս է, հաղորդութիւն ունիմք ընդ միմեանս, եւ արիւնն Յիսուսի Որդւոյ նորա սրբէ զմեզ յամենայն մեղաց։