Պիղծ է առաջի Տեառն ամենայն մեծամիտ. որ ձեռնամուխ լինի տարապարտուց՝ ոչ արդարասցի։ Սկիզբն ճանապարհի բարւոյ՝ գործելն զարդարութիւն, եւ ընդունելի են Աստուծոյ աղօթք՝ քան մատուցանել պատարագս։
Եւ եղիցի յորժամ կատարեսցէ Տէր առնել զամենայն ինչ ի լերին Սիոնի եւ յԵրուսաղէմ, ածցէ եւ ի վերայ մեծամտին բարկութիւն, ի վերայ իշխանին Ասորեստանեայց եւ ի վերայ հպարտացեալ փառաց աչաց նորա։
Եւ հրաման տաց ընդ ամենայն տիեզերս զչարիս, եւ ամպարշտաց զմեղս իւրեանց՝՝. եւ կորուսից զհպարտութիւն զանօրինաց, եւ զբարձրութիւն ամբարտաւանից խոնարհեցուցից։
Զի օրն այն Տեառն Աստուծոյ մերոյ՝ օր վրէժխնդրութեան է, առնուլ վրէժ ի թշնամեաց իւրոց. եւ կերիցէ սուր եւ յագեսցի, եւ արբեսցի յարենէ նոցա. զի զոհ Տեառն զօրութեանց է յերկրէն հիւսիսոյ ի վերայ գետոյն Եփրատայ։
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես խորհիմ ի վերայ ազգիդ այդորիկ չարիս՝ ուստի ոչ համբառնայցէք զպարանոցս ձեր, եւ ոչ գնայցէք կանգուն, զի ժամանակն չար է։
Յաւուր յայնմիկ ոչ ամաչեսցես յամենայն գործոց քոց, որովք ամպարշտեցար առ իս. զի յայնժամ զերծից ի քէն զչարութիւն ամբարտաւանութեան քո, եւ ոչ եւս յաւելցես մեծաբանել ի վերայ լերին սրբութեան իմոյ։
Զի ահա եկեսցէ օր Տեառն բորբոքեալ իբրեւ զհնոց, եւ այրեսցէ զնոսա. եւ եղիցին ամենայն այլազգիք, եւ ամենեքին որ գործեն զանօրէնութիւն եղէգն, եւ վառեսցի զնոքօք օրն որ գալոց իցէ՝՝, ասէ Տէր ամենակալ, եւ մի՛ մնասցէ նոցա արմատ եւ մի՛ ուռ։