Զի թզենի ոչ տացէ զպտուղ իւր, եւ մի՛՝՝ եղիցի ծնունդ որթոյ. ստեսցէ բեր ձիթենւոյ, եւ դաշտք մի՛ արասցեն զկերակուր, պակասեսցեն հօտք ի ճարակոյ, եւ ոչ իցեն եզինք ի մսուրս։
Եւ ածից սուր ի վերայ երկրի՝՝, եւ ի վերայ ցորենոյ եւ ի վերայ գինւոյ եւ ի վերայ իւղոյ, եւ ի վերայ ամենայն բուսոյ երկրի եւ ի վերայ մարդկան եւ ի վերայ անասնոյ, եւ ի վերայ ամենայն վաստակոց ձեռաց։