Եւ ասէ Ռեբեկա ցԻսահակ. Ձանձրացեալ է անձն իմ ի դստերաց որդւոց Քետայ. եթէ առնուցու Յակոբ կին ի դստերաց անտի Քետայ, ի դստերաց երկրիս այսորիկ, եւ ընդէ՞ր իցէ ինձ կեալ։
Եւ ինքն գնաց յանապատ աւուր միոյ ճանապարհ, եւ չոգաւ եւ նստաւ ընդ բեւեկնեաւ. եւ խնդրեաց մահ անձին իւրոյ, եւ ասէ. Շատ է արդ, Տէր, ա՛ռ զոգի իմ յինէն, Տէր՝՝. զի ոչ եմ ես լաւ քան զհարս իմ։
Յաղաղակէն յԵսեբոնայ մինչեւ յԵղեաղէ եւ մինչեւ ցՅասսա, քաղաքք նոցա,՝՝ ետուն զձայնս իւրեանց, ի Սեգովրայ մինչեւ յՈրովնայիմ, եւ գոյժ ի Սաղեսայ՝՝. զի եւ ջուրն Նեմերիմայ ի տապ խորշակի եղիցի։
զի ախորժեցին զմահ եւ ոչ զկեանս. եւ զմնացորդս՝՝ որ մնացեալ իցեն յազգէ անտի չարէ, ընդ ամենայն տեղիս մնացելոցն ուր եւ մերժեցից զնոսա անդր՝ ասէ Տէր զօրութեանց։
Եւ եղեւ ի ծագել արեւուն հրամայեաց Աստուած հողմոյ խորշակի տապախառնի, եւ անկաւ արեւն զգլխովն Յովնանու, եւ կայր ի տարակուսի եւ քաղէին ոգիք նորա. եւ ասէր. Լաւ էր ինձ մեռանել քան զայս կեանս իմ։
Եւ ոչ ետ Սեհոն անցանել Իսրայելի ընդ սահմանս իւր. եւ ժողովեաց Սեհոն զամենայն ժողովուրդն իւր, եւ ել տալ պատերազմ ընդ Իսրայելի յանապատին. եւ եկն ի Յասսա եւ ետ պատերազմ ընդ Իսրայելի։