Եւ թռիցեն նաւք այլազգեաց՝՝, եւ առցեն աւար միանգամայն զծովակողմն եւ զարեւելեայսն եւ զԵդովմայեցիսն՝՝, արկցեն զձեռս իւրեանց նախ ի Մովաբ. եւ որդիքն Ամովնայ յառաջագոյն հնազանդեսցին։
Ոչ այնպէս որպէս դիւթութիւնն քո, եւ ոչ այնպէս որպէս ողբանն ի Մովաբ. զի ի Մովաբ ողբասցեն ամենեքեան զայնոսիկ՝ որ բնակեալն են ի Դեսեթ. մրմնջեսցես՝ եւ ոչ պատկառեսցես։
ի վերայ Եգիպտոսի եւ ի վերայ Յուդայ եւ ի վերայ Եդովմայ եւ ի վերայ որդւոցն Ամոնայ եւ ի վերայ որդւոցն Մովաբու, եւ ի վերայ ամենայն յապաւելոցն զերեսօք բնակչաց անապատի. զի ամենայն ազգք անթլփատ են մարմնով, եւ ամենայն տունն Իսրայելի անթլփատ են սրտիւք իւրեանց։
եւ մօտ հասանիցէք յորդիսն Ամոնայ, մի՛ թշնամանայցիք ընդ նոսա, եւ մի՛ գրգռիցէք ընդ նոսա պատերազմ. զի ոչ տաց ձեզ զերկիր որդւոցն Ամոնայ ի վիճակ, քանզի որդւոցն Ղովտայ ետու զնա վիճակաւ։
Եւ ասէ ցիս Տէր. Մի՛ թշնամանայցիք ընդ Մովաբացիսն եւ մի՛ գրգռիցէք ընդ նոսա պատերազմ. զի ոչ տաց ձեզ յերկրէն նոցա ի վիճակ. քանզի որդւոցն Ղովտայ ետու զՍէիր ի ժառանգութիւն։