Եւ հրաման տաց ընդ ամենայն տիեզերս զչարիս, եւ ամպարշտաց զմեղս իւրեանց՝՝. եւ կորուսից զհպարտութիւն զանօրինաց, եւ զբարձրութիւն ամբարտաւանից խոնարհեցուցից։
Լուարուք, լուարուք զայս,՝՝ զի ես հեծեմ հառաչեմ, եւ ոչ ոք է որ մխիթարէ զիս. ամենայն թշնամիք իմ լուան զչարիս իմ եւ ոտն հարին ինձ. զի դու արարեր զօրն զայն, եւ դու կոչեցեր զժամանակն զայն, եւ եղեւ ինձ վա՛յ վա՛յ։