խօսեցարուք ի սիրտ Երուսաղեմի եւ մխիթարեցէք զդա, զի լի եղեւ տառապանօք. թողեալ լիցին՝՝ դմա մեղք իւր, զի ընկալաւ ի ձեռանէ Տեառն կրկին զհատուցումն մեղաց իւրոց։
Եւ լքջիր եւ նկուն լիջիր ի ժառանգութենէ քումմէ զոր ետու քեզ. եւ հանից զքեզ ի ձեռս՝՝ թշնամեաց քոց յերկիր զոր ոչ գիտիցես. զի հուր վառեալ է՝՝ ի սրտմտութեան իմում, մինչեւ յաւիտեան բորբոքեսցի։
Բայց դու մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, ասէ Տէր, եւ մի՛ զարհուրեսցիս, Իսրայէլ. զի ահաւասիկ ես փրկեցից զքեզ ի հեռաստանէ, եւ զզաւակ քո յերկրէ գերութեան նոցա. եւ դարձցի Յակոբ եւ դադարեսցէ, եւ բարեկեցիկ լիցի, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուսցէ։
պաշտեսցես զթշնամիս քո զորս առաքեսցէ ի վերայ քո Տէր, ի սով եւ ի ծարաւ եւ ի մերկութիւն եւ ի նուազութեան ամենայնի. եւ դիցէ անուր երկաթի ի պարանոցի քում մինչեւ սատակեսցէ զքեզ։