ահաւասիկ ես առաքեմ, եւ առից զամենայն ազգս հիւսիսոյ, ասէ Տէր, եւ զՆաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց զծառայ իմ, եւ ածից զնոսա ի վերայ երկրիդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա, եւ ի վերայ ամենայն ազգաց որ շուրջ զդովաւ. եւ աւերեցից զդոսա, եւ տաց զդոսա յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս՝՝ յաւիտենից։
Մի՛ երբեք զանգիտիցեն սիրտք ձեր, եւ մի՛ երկնչիք ի համբաւաց զոր լսիցէք յերկրին. զի ի նմին տարւոջ մտցէ լուրն, եւ յետ այնր տարւոյ՝ այլ լուր, եւ անիրաւութիւն յերկրին, առակ ի վերայ առակի՝՝։