22 եւ յուշկապարիկք բնակեսցեն ի նմա, եւ ոզնիք ձագս հանցեն յապարանս նորա։ Վաղվաղակի հասեալ եւ գայ, եւ ոչ անագանեսցի.՝՝ եւ աւուրք նորա մի՛ յերկարեսցին։
Արարից զԲաբելոն աւերակ, զի բնակեսցեն ի նմա ոզնիք. եւ եղիցի յոչինչ, եւ արարից զնա խորխորատ տղմոյ ի կորուստ։
Այո, Տէր, զի եդիր զքաղաքս ի հողաբլուրս, եւ զքաղաքս ամուրս ի կործանումն հիմանց նոցա. քաղաք ամպարշտաց՝՝ յաւիտենից մի՛ շինեսցի։
զմեծութիւն քաղաքիդ լքցեն եւ զտունս ցանկալիս. եւ եղիցին աւանք քո՝՝ այրք յաւիտենից, ուրախութիւն ցռուց եւ ճարակք հօտից։
Եւ բուսցի ի քաղաքս նորա եւ յամուրս փայտ փշաբեր. եւ եղիցի բնակութիւն համբարեաց եւ հանգիստ ջայլամանց։
Եւ պատահեսցեն դեւք յուշկապարկաց, եւ տայցեն ձայն միմեանց. անդ հանգիցեն յուշկապարիկք, զի գտին իւրեանց հանգիստ.
Եւ եղիցի անջուրն յաղտիւրս, եւ աղբեւր ջուրց ի ծարաւուտ երկրի. անդ եղիցի ուրախութիւն հաւուց եւ մակաղատեղք խաշանց. անդ մարգագետինք եւ խաղք.
Օրհնեսցեն զիս գազանք անապատի, համբարուք եւ դստերք ջայլամանց. զի ետու ես ջուր յանապատ եւ գետ յերկիր անջրդի, արբուցանել զազգն իմ ընտրեալ,
Մերձ է ի հասանել օր Մովաբու, եւ չարիք նորա արագեն յոյժ.
Զի այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Տուն Բաբելացւոց իբրեւ զօրան վականակ կասցի, սակաւիկ մեւս եւս, եւ հասցեն հունձք նորա։
Եւ տաց զԵրուսաղէմ ի գերութիւն եւ ի բնակութիւն վիշապաց, եւ զքաղաքս Յուդայ եդից յապականութիւն՝ առ ի չգոյէ բնակչաց։
Մերկացուցին իբրեւ վիշապք՝՝ զստինս իւրեանց, եւ դիեցուցին զկորիւնս իւրեանց. եղեն դստերք ժողովրդեան իմոյ ի տանջանս հարուածոց, զի չիք նոցա բժշկութիւն. եւ տառապեցան՝՝ իբրեւ ջայլամունք յանապատի։
Վասն այնորիկ կոծեսցի եւ ողբասցի, եւ գնասցէ մերկ եւ բոկ, եւ արասցէ՝՝ կոծ իբրեւ զվիշապաց, եւ սուգ իբրեւ զդստերաց համբարեաց։
Զի տակաւին տեսիլդ ի ժամանակս է, եւ ծագեսցէ ի սպառ, եւ ոչ յունայնութեան. բայց՝՝ եթէ անագանեսցէ, համբեր նմա. զի որ գալոցն է եկեսցէ եւ ոչ անագանեսցէ.
եւ արածեսցին ի միջի նորա հօտք եւ ամենայն գազանք երկրի, եւ գետնառեւծք եւ ոզնիք ի յարկս նորա բնակեսցեն, եւ գազանք գոչեսցեն ի նկուղս նորա, եւ ագռաւք ի դրունս նորա. քանզի իբրեւ զմայր է բարձրութիւն նորա։
Յաւուր վրէժխնդրութեան հատուցից՝՝, ի ժամանակի յորում սխալեսցէոտն նոցա. զի մերձ է օր կորստեան նոցա, եւ հասեալ պատրաստեալ կայ ձեզ։
Եւ ագահութեամբ մտացածին բանիւք առնիցեն զձեզ վտարանդիս. որոց դատաստանն ի բնէ ոչ դատարկանայ, եւ կորուստն նոցա ոչ նիրհէ։