Եւ ի կատարել ամացն եւթանասնից՝ խնդրեցից զվրէժս ի թագաւորէն Բաբելացւոց եւ յազգէն յայնմանէ, ասէ Տէր, ըստ անօրէնութեանց նոցա, եւ յերկրէն Քաղդէացւոց. եւ եդից զնոսա յապականութիւն յաւիտենական։
եւ ասասցես. Տէր դու խօսեցար ի վերայ տեղւոյս այսորիկ սատակել զսա, մի՛ եւս լինել ի սմա բնակիչ ի մարդոյ մինչեւ յանասուն. զի յապականութիւն յաւիտենից եղիցի։
զծծումբն եւ զաղն այրեցեալ. յամենայն ի հող նորա մի՛ սերմանեսցի եւ մի՛ բուսցի, եւ մի՛ ելցէ ի վերայ նորա ամենայն դեղ դալար, որպէս կործանեցան Սոդոմ եւ Գոմոր, Ադամա եւ Սեբոյիմ, զորս կործանեաց Տէր սրտմտութեամբ եւ բարկութեամբ։
Եւ արկցեն հող ի վերայ գլխոց իւրեանց, եւ գուժալով ձայնիւ մեծաւ, լալով եւ սգալով ասասցեն, Վա՜յ, վա՜յ, քաղաք մեծ, որով ամենեքեան մեծանայաք՝ որք ունէաք զնաւս ի ծովս վասն պատուականութեան քո, զի՞ ի միում ժամու ապականեալ կործանեցար՝՝։