Եւ ասէ Ազայէլ. Ընդէ՞ր լաս, տէր իմ։ Եւ ասէ. Գիտեմ զինչ գործելոց ես ընդ որդիսն Իսրայելի. զամուրս նոցա հրձիգ արասցես, եւ զընտիրս նոցա սրով կոտորեսցես, եւ զտղայս նոցա սատակեսցես, եւ զյղիս նոցա հերձցես։
Եւ ած ի վերայ նոցա զթագաւորն Քաղդէացւոց. կոտորեաց զերիտասարդս նոցա սրով ի տան սրբութեան իւրոյ, եւ ոչ խնայեաց ի Սեդեկիաս. կուսանաց նոցա ոչ ողորմեցաւ, եւ զծերս նոցա զամենեսեան մատնեաց ի ձեռս նոցա՝՝։
Եւ արդ հասցեն յանկարծակի ի վերայ քո երկոքեան սոքա ի միում աւուր, այրութիւն եւ անզաւակութիւն. եկեսցէ յանկարծակի ի վերայ քո՝ վասն դիւթութեանցդ քոց, եւ վասն զօրացեալ կախարդութեանցդ քոց,
Վասն այնորիկ տուր զորդիս նոցա ի սով, եւ ժողովեա զնոսա ի ձեռս սրոյ. եղիցին կանայք նոցա անորդիք եւ այրիք, եւ արք նոցա եղիցին կոտորեալք մահուամբ, եւ երիտասարդք նոցա անկեալք սրով ի պատերազմի։
Աղեղն եւ վաղակաւոր ի ձեռին իւրում, ժպիրհ է եւ մի՛ ողորմեսցի. ձայն նոցա իբրեւ զծով գոչեսցէ. հեծեալք յերիվարս, պատրաստեալք իբրեւ զհուր ի պատերազմ ի վերայ քո, դուստր Բաբելացւոց։
աղեղնաւորք եւ տիգաւորք, ազգ ժպիրհ եւ անողորմ. ձայն նորա իբրեւ զձայն ծովու յարուցելոյ. կառօք եւ երիվարօք ճակատեսցի, եւ լաստեսցի իբրեւ զհուր՝՝ ի պատերազմ ի վերայ քո, դուստր Սիոնի։
Սակայն եւ նա յողդողդեալ գերի գնայցէ, եւ զտղայս նորա զքարի հարցեն ի սկզբան ճանապարհաց նորա՝՝, եւ ի վերայ ամենայն պատուականաց նորա վիճակս արկանիցեն, եւ ամենայն մեծամեծք նորա ձեռակապովք կապեսցին։