քո է, Տէր, մեծութիւն եւ զօրութիւն եւ պարծանք եւ յաղթութիւն եւ կարողութիւն. վասն զի դու ամենեցուն որք են յերկինս եւ ի վերայ երկրի՝ տիրես. յերեսաց քոց դողան ամենայն թագաւորք եւ ազգք՝՝։
Եւ ասեն Ղեւտացիքն Յեսու եւ Կադմիէլ. Եղբարք, օրհնեցէք զՏէր Աստուած մեր՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից, եւ եղիցի օրհնեալ փառք Տեառն, եւ բարձրասցի օրհնութիւն նորա եւ գոհութիւն։ Եւ սկսաւ օրհնել Եզրա զՏէր Աստուած եւ ասէ՝՝.
Եւ թողից ի վերայ նոցա նշան, եւ առաքեցից ի նոցանէ փրկեալս յազգս, ի Թարսիս եւ ի Փուղ եւ ի Ղուդ եւ ի Մոսոք՝՝ եւ ի Թոբէլ, եւ յԵլլադա եւ ի կղզիս հեռաւորս որոց չիցէ լուեալ զանուն իմ, եւ ոչ տեսեալ զփառս իմ. եւ պատմեսցեն զփառս իմ եւ զանուն իմ՝՝ ի մէջ ազգաց։
Զի յարեւելից մինչեւ ի մուտս արեւու փառաւորեալ է անուն իմ ի մէջ ազգաց, եւ յամենայն տեղիս մատչին խունկք անուան իմոյ եւ պատարագ սուրբ. զի մեծ է անուն իմ ի հեթանոսս, ասէ Տէր ամենակալ։