8 Եւ մանուկ մատաղ ի ծակ իժից, եւ ի բոյն կորեանց իժից արկցէ զձեռն իւր.
զի ընդ քարինս վայրի դաշինք քո, եւ գազանք վայրենիք խաղաղասցին ընդ քեզ։
Դիր, Տէր, պահապան բերանոյ իմոյ, եւ դուռն ամուր շրթանց իմոց,
Եւ ի վախճանի իբրեւ զօձահար տարածանիցիս, եւ իբրեւ իժի թոյնք սփռեսցին։՝՝
Եզն եւ արջ ի միասին ճարակեսցին, եւ որդեակք նոցա խառն շրջեսցին, եւ առեւծ իբրեւ զեզն յարդ կերիցէ։
եւ ոչ մեղիցեն եւ ոչ կարասցեն հարկանել զոք ի լերին՝՝ սրբութեան իմոյ. զի լցաւ երկիր ամենայն՝ գիտութեամբ Տեառն իբրեւ զջուրս բազումս որ ծածկեն զծովս։
Մի՛ ուրախ լինիք, ամենայն այլազգիք, թէ խորտակեցաւ լուծ հարկանողացն ձերոց. զի ի զաւակէ օձին ելցեն ծնունդք իժից, եւ ի նոցա ծննդոց ելցեն օձք թեւաւորք։
Զձուս քարբից ծակեցին, եւ զոստայն սարդից անկանեն. եւ որ կամիցի ուտել ի նոցանէն, ծակեաց բաց՝ եւ եգիտ ջուր, եւ ի նմին քարբ՝՝։