Դուք խորհեցարուք զինէն ի չարութիւն, եւ Աստուած խորհեցաւ վասն իմ՝՝ ի բարութիւն. որպէս եղեւ իսկ յաւուր յայսմիկ, զի կերակրեցի՝՝ ժողովուրդ բազում։ Եւ ասէ ցնոսա.
Եւ եթէ յերկիրն Քաղդէացւոց, սակայն եւ այն աւերեալ է յԱսորեստանեայց, եւ անդ դուլ եւ դադար քեզ ոչ գտանիցի։ Արկ զհիմն նորա Սիհիմ, կանգնեաց զմահարձանս նորա, եւ յարոյց զաշտարակս նորա. արդ անկաւ կործանեցաւ պարիսպ նորա։՝՝