Եւ յետ բանիցս այսոցիկ՝ եւ ճշմարտութեանս այսորիկ եկն Սենեքերիմ արքայ Ասորեստանեայց ի վերայ Յուդայ, եւ բանակեցաւ զպարսպաւոր քաղաքօքն, եւ ասէր առնուլ զնոսա։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր՝ Տէր զօրութեանց. Մի՛ երկնչիր, ժողովուրդ իմ որ բնակեալ ես ի Սիոն՝ յԱսորեստանեայց. զի եթէ՝՝ հարկանիցէ զքեզ գաւազանաւ, քանզի ես ածեմ ի վերայ քո զհարուածսն, ճանաչել քեզ զճանապարհն Եգիպտացւոց՝՝.
Եւ փլուսցէ Տէր զծովն Եգիպտացւոց, եւ արկցէ զձեռն իւր ի վերայ գետոյն հոգւով սաստկութեամբ, եւ հարցէ զեւթնաձորն. զի համարձակ լիցի գնալ ընդ նա եւ ագելոյն՝՝։
աղեղնաւորք եւ տիգաւորք, ազգ ժպիրհ եւ անողորմ. ձայն նորա իբրեւ զձայն ծովու յարուցելոյ. կառօք եւ երիվարօք ճակատեսցի, եւ լաստեսցի իբրեւ զհուր՝՝ ի պատերազմ ի վերայ քո, դուստր Սիոնի։
Եւ ասէ Դաւիթ ցԱքիմելէք քահանայ. Բան ինչ հրամայեալ է ինձ արքայի այսօր, եւ ասէ ցիս՝ Մի՛ ոք գիտասցէ զբանն վասն որոյ առաքեցի զքեզ, եւ վասն որոյ պատուիրեցի քեզ. եւ հրաման ետու մանկտւոյն ի տեղւոջն որ կոչի Աստուծոյ հաւատարմութիւն, փելմոնի ելմոնի՝՝։