Յաւուրս Փակէի արքայի Իսրայելի եկն Թագղաթփաղասար արքայ Ասորեստանեայց, եւ առ զԱյին եւ զԿաբեէլ, զԲեթմաաքա եւ զՅանովթ եւ զԿենէզ՝՝ եւ զԱսովր եւ զԳաղաադ եւ զԳալիլեայ, զամենայն երկիրն Նեփթաղիմայ, եւ խաղացոյց զնոսա յԱսորեստանեայս։
Եւ ած արքայն Ասորեստանեայց ի Բաբելոնէ եւ ի Քութայ եւ յԱյայ եւ յԵմաթայ եւ ի Սեփարուիմայ, եւ բնակեցան ի քաղաքս Սամարիայ փոխանակ որդւոցն Իսրայելի, եւ ժառանգեցին զՍամարիա, եւ բնակեցին ի քաղաքս նորա։
մինչեւ եկից առից եւ տարայց զձեզ յերկիրն որ իբրեւ զերկիրս ձեր է, երկիր ցորենոյ եւ գինւոյ, այգեաց եւ հացի, երկիր ձիթենեաց՝ իւղոյ եւ մեղու. եւ կեցէք եւ ոչ մեռանիցիք. եւ մի՛ լսէք Եզեկեայ, զի խաբէ զձեզ եւ ասէ, թէ Տէր փրկեսցէ զմեզ։
Եւ յարոյց Աստուած Իսրայելի՝ զհոգին Փանովքայ արքային Ասորեստանեայց, եւ զհոգին Թագղաթփաղասարայ արքային Սուբայ, եւ գերեաց զՌուբէն եւ զԳադ՝՝ եւ զկէս ցեղին Մանասէի, եւ տարաւ զնոսա ի Քաղա եւ ի Քաբովր առ գետեզերբն Գովզանայ, մինչեւ յօրս յայս։
եւ ասասցես ցորդիսն Ամոնայ. Լուարուք զպատգամս Ադոնայի Տեառն. այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Փոխանակ զի ոտնհար եղերուք ի վերայ սրբութեանց իմոց որ պղծեցան, եւ ի վերայ երկրին Իսրայելի որ ապականեցաւ, եւ ի վերայ տանն Յուդայ որ գնաց ի գերութիւն,
խօսեաց եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, փարաւոն արքայ Եգիպտացւոց, վիշապդ մեծ՝ որ նստիս ի մէջ գետոց, որ ասես թէ իմ են գետքս եւ ես արարի զսոսա՝՝։
Ո՞չ ապաքէն զայս ամենայն առակ զնմանէ առակեսցեն, եւ զնա արկցեն յերգ եւ ասասցեն. Վա՜յ որ յաճախէ անձին իւրում որ ոչ իւր իցէ, մինչեւ ցե՞րբ, ծանրացուցանէ զանուր իւր ծանրութեամբ։
Եւ ասէ Տէր ցԳեդէոն. Բազում է զօրդ որ ընդ քեզ է, առ ի չմատնելոյ ինձ զՄադիամ ի ձեռս դոցա. գուցէ պարծիցի ի վերայ իմ Իսրայէլ եւ ասիցէ, թէ՝ Ձեռն իմ փրկեաց զիս։