Եւ մատնեաց զնա Տէր Աստուած նորա ի ձեռս արքային Ասորեաց, եւ եհար զնա, եւ գերեաց ի նոցանէ գերութիւն բազում, եւ տարաւ ի Դամասկոս. եւ ի ձեռս արքային Իսրայելի մատնեաց զնա, եւ եհար զնա հարուածս մեծամեծս։
Նա աւանիկ ազդ եղեւ յականջս Տեառն զօրութեանց այդ ամենայն՝՝. զի եթէ եղիցին տունք բազումք, սակայն յաւեր դարձցին. եւ եթէ մեծամեծք եւ գեղեցիկք իցեն, ոչ ոք իցէ որ բնակիցէ ի նոսա։
Երդուաւ Տէր ի փառս՝՝ իւր եւ ի զօրութիւն բազկի իւրոյ, եթէ ոչ տաց զցորեան քո եւ զկերակուր ի ձեռս՝՝ թշնամեաց քոց, եւ ոչ արբցեն որդիք օտարաց զգինի քո յորում դուն վաստակեցեր։
Եւ վառեսցի իբրեւ զհուր անօրէնութիւն, եւ իբրեւ զսէզ չորացեալ այրեսցի ի հրոյ՝՝. եւ վարեսցի յանտառս մայրեաց. եւ շուրջ զամենայն բլրովք նոցա հուր ճարակեսցի։
վասն այնորիկ ահաւադիկ ես մատնեմ զձեզ որդւոցն Կեդեմայ ի ժառանգութիւն, եւ բնակեսցեն մեղօքն՝ իւրեանց ի քեզ, եւ կանգնեսցեն զխորանս իւրեանց ի քեզ. նոքա կերիցեն զպտուղ քո, եւ նոքա արբցեն զպարարտութիւն քո։
զծծումբն եւ զաղն այրեցեալ. յամենայն ի հող նորա մի՛ սերմանեսցի եւ մի՛ բուսցի, եւ մի՛ ելցէ ի վերայ նորա ամենայն դեղ դալար, որպէս կործանեցան Սոդոմ եւ Գոմոր, Ադամա եւ Սեբոյիմ, զորս կործանեաց Տէր սրտմտութեամբ եւ բարկութեամբ։