Զի այսպէս ասէ Տէր Տէր՝ Սուրբն Իսրայելի. Յորժամ դարձցիս եւ յոգւոց հանիցես, յայնժամ կեցցես, եւ գիտասցես թէ ուր իցես. զի յուսացեալ էիր դու ի սնոտիսն, սնոտի եղեւ եւ՝՝ զօրութիւն ձեր. եւ ոչ կամէիք լսել.
Զիս օր ըստ օրէ խնդրեն, եւ ճանաչել զճանապարհս իմ ցանկան, իբրեւ ժողովրդեան որոյ զարդարութիւն գործեալ իցէ, եւ զիրաւունս Աստուծոյ իւրոյ չիցէ թողեալ. արդ եկեալ խնդրեն զիրաւունս արդարութեան. կարօտին մերձենալ առ Աստուած.
Ժողովուրդս այս որ բարկացուցանէր զիս առաջի իմ հանապազ. զոհէին ի պարտէզս իւրեանց, եւ արկանէին խունկս յաղիւսեայս իւրեանց դիւացն՝ որք չէին ի յիշատակս իւրեանց։
Վասն այսորիկ ի վերայ երիտասարդաց նոցա ոչ եղիցի ուրախ Աստուած, եւ որբոց նոցա եւ այրեաց մի՛ ողորմեսցի, զի ամենեքին անօրէնք են եւ չարք, եւ ամենայն բերան խօսի զանիրաւութիւն։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւնն, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Խրատեսցէ զքեզ ապստամբութիւնդ քո, եւ չարիք՝՝ քո կշտամբեսցեն զքեզ. եւ ծանիցես եւ տեսցես, թէ չար եւ դառն է քեզ թողուլն զիս, ասէ Տէր Աստուած քո. եւ ոչ հաճեցայ ընդ քեզ, ասէ Տէր Աստուած քո՝՝։
վասն ամենայն չարեաց որդւոցն Իսրայելի եւ որդւոցն Յուդայ՝ զոր արարին ի դառնացուցանել զիս, ինքեանք եւ թագաւորք իւրեանց եւ մեծամեծք իւրեանց, եւ քահանայք իւրեանց եւ մարգարէք իւրեանց, արք Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի։
Արդ դուստր մօրն դու ես, որ մերժեաց զայր իւր եւ զորդիս իւր, եւ քոյր քերցն քոց որք մերժեցին զարս իւրեանց եւ զորդիս իւրեանց. մայր ձեր Քետացի, եւ հայր ձեր Ամովրհացի.
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ահաւասիկ դու ննջեսցես ընդ հարս քո, եւ յարուցեալ ժողովուրդդ այդ պոռնկեսցի զհետ աստուածոց օտարաց երկրին յոր մտանիցէ դա ի նոսա, եւ թողուցուն զիս եւ ցրիցեն զուխտն իմ զոր ուխտեցի ընդ դոսա։