Եւ եղեւ իբրեւ կատարեաց Սողոմոն կալ յաղօթս առ Տէր զամենայն աղօթս զայս եւ զխնդրուածս, յարեաւ յերեսաց սեղանոյն Տեառն ուր կայր ի գուճս ի վերայ ծնգաց իւրոց, եւ ձեռք իւր ընդ երկինս տարածեալ,
Եւ ի զոհի երեկորին՝ յարեայ ի տառապանաց իմոց, եւ պատառեալ հանդերձիւք իմովք, խոնարհեալ կորանայի ի վերայ ծնգաց իմոց. եւ տարածեալ ամբարձեալ զձեռս իմ առ Տէր Աստուած,
Եւ ասէ ցնա Մովսէս. Այժմ իբրեւ ելից ըստ քաղաքս՝ ձգեցից զձեռս իմ առ Աստուած, եւ ձայնքն դադարեսցեն, եւ կարկուտն եւ անձրեւ ոչ եւս լիցի. զի ծանիցես թէ Տեառն է երկիր։
Որդի մարդոյ, արքդ այդոքիկ եդին զխորհուրդս՝՝ իւրեանց ի սիրտս իւրեանց, եւ զտանջանս անիրաւութեանց իւրեանց եդին առաջի երեսաց իւրեանց. թէ իցէ՞ տալով տաց դոցա պատասխանի։
Եւ ծանիցեն ամենայն ազգք, թէ վասն մեղաց իւրեանց գերեցան տունն Իսրայելի, փոխանակ զի անարգեցին զիս, դարձուցի զերեսս իմ ի նոցանէ, եւ մատնեցի զնոսա ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց, եւ անկան ամենեքեան ի սուր։