Եւ խորհեցաւ արքայ, եւ չոգաւ արար երկուս երինջս ոսկիս, եւ ասէ ցժողովուրդն. Շատ լիցի ձեզ ելանել յԵրուսաղէմ. ահա աստուածք քո, Իսրայէլ, որ հանին զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց։
Եւ ոչ ինչ էր նմա ընդհատ գնալ ըստ մեղաց Յերոբովամայ որդւոյ Նաբատայ. եւ ա՛ռ կին զՅեզաբէլ դուստր Յովբաղայ արքայի Սիդոնացւոց, եւ գնաց եւ ծառայեաց Բահաղու եւ երկիր եպագ նմա։
Եւ արդ դարձեալ յաւելին ի մեղանչել, եւ արարին իւրեանց ձուլածոյս յարծաթոյ իւրեանց, ի նմանութիւն պատկերի կռոց, գործ ճարտարաց՝ նուիրել նոցա. եւ նոքա ասեն. Զոհեցէք մարդիկ, զի պակասեցին որթք՝՝։
Յորմէ հետէ մտցէ տանուտէրն եւ փակեսցէ զդուռնն, եւ սկսանիցիք կալ արտաքոյ եւ բախել զդուռնն եւ ասել. Տէր, Տէր, բաց մեզ։ Եւ պատասխանի տուեալ ասիցէ ձեզ. Ոչ գիտեմ զձեզ ուստի էք։
Այլ այժմիկ ծաներուք զԱստուած, մանաւանդ թէ ծանուցայք իսկ յԱստուծոյ, զիա՞րդ դառնայք միւսանգամ ի տարերս տկարս եւ յաղքատս, որոց միւսանգամ զանձինս ծառայեցուցանել կամիք։