Եւ ասէ ցնոսա Ռափսակ. Միթէ առ տէրն քո եւ առ քե՞զ առաքեաց զիս տէր իմ խօսել զբանս զայսոսիկ. ո՞չ ապաքէն առ արսդ որ նստին ի վերայ պարսպիդ՝ ուտել զաղբ իւրեանց եւ ըմպել զմէզ իւրեանց ձեւք հանդերձ։
ոչ ըստ ուխտին զոր ուխտեցի ընդ հարս նոցա՝ յաւուր յորում առի զձեռանէ նոցա հանել զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց. զի նոքա ոչ կացին յուխտին իմում, եւ ես անփոյթ արարի զնոցանէ, ասէ Տէր.
Ահաւանիկ իբրեւ զարծուի վերասցի, եւ սլասցի եւ տարածեսցէ զթեւս իւր ի վերայ Բոսրայ. եւ եղիցի սիրտ զօրաւորացն Եդովմայ յաւուր յայնմիկ իբրեւ զսիրտ կանանց յերկունս։
Զօրացարուք, որդիք Բենիամինի, ի մէջ Երուսաղեմի. փող հարէք ի Թեկուէ, եւ ի վերայ Բեթաքարմայ առէք նշան. զի չարիք կարկառեալ գան ի հիւսիսոյ, եւ բեկումն մեծ եղիցի՝՝
Նմանեցաւ ժողովուրդ իմ այնմիկ՝ յորում ոչ գոյր գիտութիւն՝՝. զի դու զգիտութիւն մերժեցեր, մերժեցից եւ ես զքեզ, զի մի՛ եւս քահանայասցիս ինձ. եւ մոռացար զօրէնս Աստուծոյ քո, մոռացայց եւ ես զորդիսն քո։
Ամենայն չարիք նոցա ի Գաղգաղա. զի անդ ատեցի զնոսա. վասն չարութեան գնացից նոցա ի տանէ իմմէ մերժեցից զնոսա, եւ ոչ եւս յաւելից սիրել զնոսա. ամենայն իշխանք նոցա ապստամբք։
Տեսի զՏէր զի կայր ի վերայ սեղանոյ, եւ ասէ. Բախեա զսեղանդ, եւ շարժեսցին դրանդիք, եւ կտրեա արկ ի գլուխս ամենեցուն. եւ զմնացորդս նոցա սրով կոտորեցից, եւ մի՛ ապրեսցէ ի նոցանէն փախուցեալն, եւ մի՛ զերծցի ի նոցանէ զերծեալն։
Վազեսցեն առաւել քան զինձս երիվարք նոցա, երագունք քան զգայլս Արաբացւոց. ասպատակեսցեն սպառազէնք նորա, եւ՝՝ դիմեսցեն ի հեռաստանէ. եւ սլասցին իբրեւ զարծուիս յօժարութեամբ ի վերայ կերակրոյ։