Եւ եղիցի ժողովուրդն իբրեւ զքահանայն, եւ ծառայն իբրեւ զտէրն, եւ աղախինն իբրեւ զտիկինն. եւ եղիցի գնօղն իբրեւ զվաճառականն, եւ փոխատուն իբրեւ զփոխառուն, եւ պարտապանն իբրեւ զպարտատէրն։
Փոխանակ զի էին նոքա սպասաւորք առաջի կռոցն նոցա, եւ եղեւ տանն Իսրայելի այն ի տանջանս՝՝ անիրաւութեան. վասն այնորիկ ամբարձի զձեռն իմ ի վերայ նոցա, ասէ Տէր Աստուած, եւ ընկալցին ըստ անօրէնութեան իւրեանց.
Սեղանքն սիրեցեալք. զի թէպէտ եւ զոհեսցեն զոհս եւ ուտիցեն զմիսն, Տէր ոչ ընկալցի զայն՝՝. արդ յիշեսցէ զանիրաւութիւնս նոցա, եւ զանօրէնութեանց նոցա վրէժ խնդրեսցէ. նոքա յԵգիպտոս դարձան եւ ի մէջ Ասորեստանեայց պղծութիւնս կերիցեն՝՝։
Ամենայն չարիք նոցա ի Գաղգաղա. զի անդ ատեցի զնոսա. վասն չարութեան գնացից նոցա ի տանէ իմմէ մերժեցից զնոսա, եւ ոչ եւս յաւելից սիրել զնոսա. ամենայն իշխանք նոցա ապստամբք։
Բայց զբանս իմ եւ զօրէնս իմ ընկալարուք, զոր ես պատուիրեմ Հոգւով իմով ծառայից իմոց մարգարէից որ ժամանեցին հարցն ձերոց։ Պատասխանի ետուն՝՝ եւ ասեն. Որպէս կարգեաց Տէր ամենակալ առնել ըստ ճանապարհաց մերոց եւ ըստ գնացից մերոց, նոյնպէս եւ արար մեզ։