3 Վասն այնորիկ սուգ առցէ երկիր, եւ նուաղեսցի ամենայն բնակչօք իւրովք, եւ գազանօք անապատի, եւ սողնովք երկրի՝՝, եւ թռչնովք երկնից. եւ ձկունք ծովու պակասեսցին։
Մինչեւ յե՞րբ սուգ ունիցի երկիր, եւ խոտ ամենայն վայրի ցամաքեսցի. ի չարեաց բնակչաց երկրին ապականեցան անասուն եւ թռչուն. զի ասացին թէ՝ Ոչ տեսցէ Աստուած զճանապարհս մեր։
Կոծ առէք ի վերայ լերանց, եւ ձայնս ի վերայ բլրոց անապատի. ողբացէք, քանզի պակասեցին առ ի չգոյէ մարդկան անցաւորաց, եւ ոչ լուան զձայնս ստացուածոց՝՝. ի թռչնոց երկնից մինչեւ ցանասունս յիմարեցան եւ՝՝ գնացին։
Եւ խռովեսցին յերեսաց իմոց ձկունք ծովու եւ թռչունք երկնից եւ գազանք դաշտաց, եւ ամենայն սողունք երկրի, եւ ամենայն մարդիկ որ ի վերայ երեսաց երկրի. լերինք պատառեսցին, եւ ձորք տապալեսցին, եւ ամենայն պարիսպք երկրին կործանեսցին։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր Աստուած ամենակալ՝՝. Յամենայն հրապարակս կոծ. եւ յամենայն ճանապարհս ասասցի Վա՜յ, վա՜յ, կոչեսցի մշակ ի սուգ եւ ի կոծ եւ ի ձայնարկուս.
Եւ հանից զդա, ասէ Տէր ամենակալ, եւ մտցէ ի տունս գողոց, եւ ի տունս որ երդնուցուն սուտ յանուն իմ, եւ բնակեսցէ ի մէջ տան նորա, եւ վախճանեսցէ զնա, եւ զփայտ նորա եւ զքարինս նորա։