5 Եւ յետ այնորիկ դարձցին որդիքն Իսրայելի, եւ խնդրեսցեն զՏէր Աստուած իւրեանց, եւ զԴաւիթ արքայ իւրեանց. եւ զօրասցին ի Տէր եւ ի բարութիւնս նորա յաւուրս կատարածի։
Իբրեւ տեսին ամենայն Իսրայէլ եթէ ոչ լուաւ նոցա արքայ, պատասխանի ետ ժողովուրդն արքայի եւ ասէ. Զի՞նչ բաժին կայ մեր ընդ Դաւթի, եւ ոչ գոյ մեր ժառանգութիւն ընդ որդւոյ Յեսսեայ. պնդեաց ի բնակութիւնս՝՝ քո, Իսրայէլ, եւ արդ դու արածեա զտունն Դաւթի՝՝։ Եւ գնաց Իսրայէլ ի բնակութիւնս իւր։
Եւ երթիցեն ժողովուրդք բազումք, եւ ասասցեն. Եկայք եւ ելցուք ի լեառն Տեառն, ի տուն Աստուծոյ Յակոբայ, եւ պատմեսցէ մեզ զճանապարհս իւր, եւ գնասցուք ընդ նա. զի ի Սիոնէ ելցեն օրէնք, եւ բան Տեառն յԵրուսաղեմէ.
Ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ յարուցից Դաւթի Ծագումն արդարութեան. եւ թագաւորեսցէ թագաւոր, եւ ի միտ առցէ՝՝, եւ արասցէ իրաւունս եւ արդարութիւն ի վերայ երկրի։
Եւ եղիցի ինձ յուրախութիւն եւ յօրհնութիւն՝՝ եւ ի մեծարանս առաջի ամենայն ժողովրդոց երկրի, որք լսիցեն զամենայն բարութիւնս զոր ես արարից դոցա. եւ երկիցեն եւ դառնայցեն ի վերայ ամենայն բարութեանցն, եւ ի վերայ ամենայն խաղաղութեանցն զոր ես արարից դոցա։
եւ ելանիցես ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի՝ իբրեւ զամպ ծածկեալ զերկիրն. ի յետին ժամանակի եղիցի այն. եւ ածից զքեզ յերկիր իմ, զի ծանիցեն զիս ամենայն ազգք, ի լինել ինձ սուրբ ի միջի քում առաջի նոցա, Գովք։
Յաւուր յայնմիկ կանգնեցից զխորանն Դաւթի զանկեալն. եւ կանգնեցից զկործանեալս նորա. եւ զյատակեալս նորա վերստին կանգնեցից, եւ շինեցից զնա ըստ աւուրցն յաւիտենից,