Զի մոռացաւ զիս ժողովուրդ իմ, տարապարտուց արկին խունկս. եւ տկարասցին ի ճանապարհս իւրեանց ի վիճակս յաւիտենից, ելանել ի շաւիղս, ուր ոչ իցէ ճանապարհ գնալոյ՝՝,
Եւ բարձցին մեհեանքն Ովնայ՝ մեղքն Իսրայելի. փուշ եւ տատասկ բուսցի ի սեղանս նոցա. եւ ասասցեն լերանց թէ՝ Անկերուք ի վերայ մեր, եւ ցբլուրս թէ՝ Ծածկեցէք զմեզ։
Վասն այնորիկ ահա գնասցեն ի թշուառութիւն Եգիպտացւոց. եւ ընկալցի զնոսա Մեմփիս, եւ թաղեսցէ զնոսա Մաքմաս. զարծաթ նոցա կորուստ՝՝ ժառանգեսցէ, եւ ի յարկս նոցա փուշ բուսցի։