Եւ ասէ Քուսի. Դու ինքնին գիտես զհայր քո եւ զարս նորա, զի կարի զօրաւորք են յոյժ, եւ դառնացեալք ոգւով իբրեւ զարջ մի որդեկոտոր ի վայրի եւ զայրացեալ ի դաշտի՝՝. եւ հայր քո այր պատերազմող, եւ ոչ տայ դուլ՝՝ զօրուն.
Եւ ապականեցից զայգիս նորա եւ զթզենիս նորա, զոր միանգամ ասաց թէ՝ Կապէնք իմ են այս զոր ետուն ինձ հոմանիքն իմ. եւ եդից զայն ի վկայութիւն. եւ կերիցեն զայն գազանք անապատի եւ թռչունք երկնից եւ սողունք երկրի՝՝։