3 Զի առաւել եւս փառաց քան զՄովսէս արժանի եղեւ, որչափ առաւել պատիւ ունիցի քան զտունն՝ տանն առնելի։
Ձեռք Զորաբաբելի հիմն արկին տանդ այդմիկ, եւ ձեռք նորա կանգնեսցեն զդա. եւ ծանիցես՝ թէ Տէր ամենակալ առաքեաց զիս առ քեզ։
Եւ ես քեզ ասեմ, զի՝ Դու ես վէմ, եւ ի վերայ այդր վիմի շինեցից զեկեղեցի իմ, եւ դրունք դժոխոց զնա մի՛ յաղթահարեսցեն։
Զի Աստուծոյ գործակից եմք, Աստուծոյ արդիւն էք, Աստուծոյ շինած էք։
Զի եթէ պաշտօն մահու գրով դրոշմեալ ի տախտակսն քարեղէնս եղեւ փառօք, զի մի՛ կարասցեն հայել որդիքն Իսրայելի յերեսն Մովսիսի վասն փառաց երեսաց նորա որ խափանելոցն էր,
եւ նա է գլուխ մարմնոյ, եկեղեցւոյ. որ է սկիզբն, անդրանիկ ի մեռելոց, զի եղիցի ինքն յամենայնի յառաջացեալ.
Այլ զփոքր մի խոնարհեալ քան զհրեշտակս տեսանեմք զՅիսուս վասն չարչարանաց մահուն, փառօք եւ պատուով պսակեալ, զի շնորհօքն Աստուծոյ վասն ամենեցուն զմահ ճաշակեսցէ։
Զի ամենայն տուն կազմի յումէ կազմի. իսկ որ զամենայնն արար՝ Աստուած է։
այլ Քրիստոս իբրեւ որդի ի վերայ տան իւրոյ. որոյ տունն մեք իսկ եմք, միայն թէ զհամարձակութիւն եւ զպարծանս յուսոյն մինչեւ ի վախճան հաստատուն ունիցիմք։