Եւ ասէ Միքիա. Ոչ այդպէս. ոչ ես ինչ, այլ՝՝ լուր զպատգամ Տեառն. ո՞չ ապաքէն տեսի զՏէր Աստուած Իսրայելի՝՝ նստեալ ի վերայ աթոռոյ իւրոյ, եւ ամենայն զօրք երկնից կային շուրջ զնովաւ յաջմէ եւ յահեկէ.
Եւ եղեւ մինչդեռ գնային նոքա, երթային եւ խօսէին, եւ ահա կառք հրեղէնք եւ երիվարք հրեղէնք, եւ անջրպետեցին ի մէջ երկոցունց. եւ վերացաւ Եղիա շարժմամբ յերկինս։
Եւ եկաց յաղօթս Եղիսէ եւ ասէ. Տէր, բաց զաչս պատանեկիս եւ տեսցէ։ Եւ եբաց Տէր զաչս նորա, եւ ետես եւ ահա լեառնն լի էր ձիովք եւ հրեղէն կառօք շուրջ զԵղիսէիւ։
Եւ սերովբէք կային շուրջ զնովաւ՝՝. վեց թեւք միոյ եւ վեց թեւք միոյ. երկուքն ծածկէին զերեսս իւրեանց, եւ երկուքն ծածկէին զոտս իւրեանց, եւ երկուքն թռուցեալ։