Եւ բազումք ի քահանայիցն եւ յՂեւտացւոցն եւ յիշխանաց հայրապետացն, ի ծերոցն որոց տեսեալ էր զտաճարն Տեառն՝՝, եւ յայնժամ տեսին աչօք իւրեանց զհիմն նորա, լային մեծաձայն. եւ ժողովուրդքն ամենայն նշանակէին զուրախութիւն եւ բարձրացուցանէին՝՝ զձայնս իւրեանց.
Եւ ասէ Դաւիթ. Սողոմոն որդի իմ մանուկ փոքր է. եւ տունս զոր շինէ՝՝ Տեառն՝ մեծ եւ ի վեր անուամբ եւ ի փառս յամենայն երկրի. պատրաստեցից նմա նիւթս։ Եւ պատրաստեաց Դաւիթ յաճախութեամբ յառաջ քան զվախճան իւր։
եւ ասեն այր ցընկեր իւր. Խոստովան եղերուք եւ գոհացարուք զՏեառնէ, զի քաղցր է, զի յաւիտեան է ողորմութիւն նորա ի վերայ Իսրայելի։ Եւ ամենայն ժողովուրդն մեծաձայն օրհնէին զՏէր Աստուած Իսրայելի՝՝. վասն զի անկան հիմունք տանն Տեառն։