5 Եւ արդ այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Կարգեցէք զսիրտս ձեր ի ճանապարհս ձեր։
Մարդ ի պատուի էր եւ ոչ իմացաւ, հաւասարեաց անասնոց անբանից եւ նմանեաց նոցա։
Դարձաւ փարաւոն եւ եմուտ ի տուն իւր, եւ ոչ հաստատեաց զմիտս իւր եւ ոչ այնու եւս։
Եւ որ ոչն անսաց ի միտս իւր բանիցն Տեառն, եթող զծառայս իւր եւ զանասուն իւր ի դաշտի։
Քննեցան ճանապարհք մեր, եւ կշտամբեցան.՝՝ դարձցուք մեք ի Տէր։
զի ետես եւ դարձաւ յամենայն ամպարշտութեանց իւրոց զոր արար. կելով կեցցէ եւ մի՛ մեռցի։
Եւ ասէ ցիս այրն. Տեսեր, որդի՝՝ մարդոյ, արդ հայեաց աչօք քովք, եւ լուր ականջօք քովք, եւ հաստատեա ի մտի քում զամենայն զոր ես ցուցից քեզ. զի վասն ցուցանելոյ քեզ եկի այսր, եւ ցուցցես զամենայն զոր դուդ տեսանես՝ տանն Իսրայելի։
Եթէ ձե՞զ միայն իցէ ժամանակ բնակել ի տունս գմբեթեայս, եւ տունդ իմ աւեր կայ։
Վարէիք բազում եւ ժողովէիք սակաւ, ուտէիք եւ ոչ յագէիք, ըմպէիք եւ ոչ լինէր ի յագուրդ, զգենուիք եւ ոչ ջեռնուիք նոքօք, եւ որ զվարձս իւր ժողովէր՝ ի ծրարս ծակոտեալս ժողովէր։
Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Դիք զսիրտս ձեր ի ճանապարհս ձեր։
Եւ եկեալ ի միտս իւր՝ ասէ. Քանի՜ վարձկանք իցեն ի տան հօր իմոյ հացալիցք, եւ ես աստ սովամահ կորնչիմ։
Փորձեցէք զանձինս ձեր, եթէ կայցէք ի նոյն հաւատս. քննեցէք զանձինս, եթէ ո՞չ գիտէք զանձինս, զի Քրիստոս Յիսուս ի ձեզ է, բայց եթէ անպիտանք իցէք։
Զգործ իւր կշռեսցէ իւրաքանչիւր ոք, եւ ապա անձին իւրում միայն պարծանս տացէ, եւ մի՛ առ ընկերաւն։