2 Եւ երկիր էր աներեւոյթ եւ անպատրաստ՝՝, եւ խաւար ի վերայ անդնդոց. եւ Հոգի Աստուծոյ շրջէր ի վերայ ջուրց։
Ահա այս է մասն ճանապարհի նորա. եւ տակաւին զշիթս բանից նորա լուիցուք նովաւ.՝՝ զզօրութիւն որոտման նորա ո՞ գիտէ՝ յորժամ առնիցէ։
Ձգեաց զհիւսիսի զոչնչիւ, կախեաց զերկիր ի վերայ ոչնչի։
Եդի նմա զմէգ ի հանդերձ, եւ զմառախուղ նմա ի խանձարուրս։
Եռաց յերկիր նոցա գորտ, ի շտեմարանս թագաւորաց նոցա։
Զաւակն Աբրահամեան՝ ծառայք նորա, որդիք Յակոբայ՝ ընտրեալք նորա։
Կցեսցի լեզու իմ ի քիմս իմ՝ թէ ոչ յիշեցից զքեզ, թէ ոչ նախ նուագեցից զքեզ, Երուսաղէմ, սկիզբն՝՝ ուրախութեան իմոյ։
Օրհնեցէք զՏէր յերկրէ վիշապք, եւ ամենայն խորք,
Մատիք առ Տէր եւ առէք զլոյս, եւ երեսք ձեր մի՛ ամաչեսցեն։
Նախ քան զանդունդս գործել, նախ քան զբղխել աղբերաց ջրոց։
Իբրեւ զթռչունս թռուցեալս, այնպէս հովանի լիցի Տէր զօրութեանց ի վերայ Երուսաղեմի. ի թիկունս իջցէ, օգնեսցէ եւ փրկեսցէ եւ կեցուսցէ։
Զի այսպէս ասէ Տէր որ արար զերկինս. Աստուած՝ որ հաստատեաց զերկիր եւ արար զնա, նա է որ սահմանեաց զնա. եւ ի զուր ինչ ոչ արար զնա, այլ ի բնակութիւն ստեղծ զնա. Ես եմ Տէր եւ չիք այլ ոք։
Հայեցայ յերկիր, եւ ահա թափուր, եւ ոչ ինչ գոյր, եւ յերկինս՝ եւ ոչ էր լոյս նոցա։
Թօթափումն եւ ձգտումն՝՝ եւ սոսկումն սրտի եւ լքումն ծնգաց, եւ երկունք ի վերայ ամենայն միջոյ, եւ երեսք ամենեցուն իբրեւ զայրեցած պուտան՝՝։
Զի Աստուած որ ասաց ի խաւարէ լոյս ծագել, որ եւ՝՝ ծագեաց իսկ ի սիրտս մեր ի լուսաւորութիւն գիտութեան փառացն Աստուծոյ ի դէմս Յիսուսի Քրիստոսի։
Իբրեւ զարծուի ի ծածկել զբոյն իւր, եւ ի ձագս իւր գթացաւ՝՝. տարածեաց զթեւս իւր եւ ընկալաւ զնա եւ բարձեալ բերէր զնա ի վերայ միջնողանց իւրոց.