4 Խափանեալ էք ի Քրիստոսէ որ օրինօքն արդարանայք, եւ անկեալ էք ի շնորհաց անտի։
Իսկ եթէ շնորհօք, ոչ եւս ի գործոց. ապա թէ ոչ՝ շնորհքն ոչ եւս շնորհք լինին։
Զի ի գործոց օրինաց ոչ արդարասցի ամենայն մարմին առաջի նորա, քանզի օրինօքն է գիտութիւն մեղաց։
Եւ ես ոչ անարգեմ զշնորհսն Աստուծոյ. զի եթէ յօրինաց անտի էր արդարութիւն, ապա Քրիստոս զուր մեռաւ։
Ահաւասիկ ես Պաւղոս ասեմ ձեզ, զի եթէ թլփատիք, Քրիստոս ինչ ձեզ ոչ օգնէ։
Զգոյշ լերուք, գուցէ ոք յետնեալ գտանիցի ի շնորհացն Աստուծոյ. մի՛ ոք արմատ դառնութեան ի վեր երեւեալ նեղիցէ, եւ նովաւ բազումք պղծիցին։
Երկիցուք այսուհետեւ, գուցէ ի թողուլ զաւետիսն՝ ի մտանելոյ՝՝ ի հանգիստ նորա, գտանիցի ոք ի ձէնջ նուազեալ։
Յիշեա այժմ ուստի անկարն, եւ ապաշաւեա, եւ զառաջին գործսն քո արա. ապա թէ ոչ՝ գամ ես՝՝ վաղվաղակի, եւ շարժեցից զաշտանակս քո ի տեղւոջէ իւրմէ, եթէ ոչ ապաշխարեսցես։