9 Որպէս յառաջագոյնն ասացաք, եւ արդ դարձեալ ասեմ. Եթէ ոք աւետարանեսցէ ձեզ աւելի քան զոր առէքն, նզովեալ լիցի։
Մի՛ յաւելուցուս ի բանս նորա, զի մի՛ յանդիմանեսցէ զքեզ, եւ սուտ լինիցիս։
Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց. Մի՛ լսէք բանից մարգարէիցն որ մարգարէանան ձեզ. զի զրաբանեն դոքա զձեզ, զտեսիլն սրտից իւրեանց խօսին, եւ ոչ ի բերանոյ Տեառն։
Եւ եղեալ անդ ժամանակ ինչ՝ ել շրջել կարգաւ ընդ Գաղատացւոց աշխարհն եւ ընդ Փռիւգիա, հաստատել զամենայն աշակերտեալսն։
Աղաչեմ զձեզ, եղբարք, գիտել զայնպիսիսն որ հերձուածս եւ գայթակղութիւնս առնիցեն արտաքոյ վարդապետութեանն զոր դուքն ուսարուք. եւ խորշեցարուք ի նոցանէ։
Զի ուխտիւք խնդրէի ես իսկ ինքնին նզով լինել ի Քրիստոսէ վասն եղբարց իմոց եւ ազգականաց ըստ մարմնոյ,
Իսկ եթէ զայս խորհեցայ, միթէ թեթեւութեա՞մբ ինչ գնացի. եւ կամ զոր խորհիմս՝ ըստ մարմնո՞յ ինչ խորհիցիմ, այլ զի եղիցի յինէն կողմանէ այոն՝ այո, եւ ոչն՝ ոչ։
Ամենայն բանի զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր՝ զգուշանայցես առնելոյ, մի՛ յաւելուցուս ի նա եւ մի՛ հատանիցես ի նմանէ։
Մ՛ի յաւելուցուք ինչ ի բանն զոր ես պատուիրեմ ձեզ, եւ մի՛ հատանիցէք ի նմանէ. պահեսջիք զպատուիրանս Տեառն Աստուծոյ մերոյ զոր ես պատուիրեմ ձեզ։
Այսուհետեւ, եղբարք իմ, ուրախ լերուք ի Տէր. զնոյն գրել առ ձեզ ինձ ոչ դանդաղելի է, եւ ձեզ կարի զգուշալի։
Ուրախ լերուք ի Տէր յամենայն ժամ. դարձեալ ասեմ. Ուրախ լերուք։