16 եւ ամենայն որոյ գտցի արծաթ եւ ոսկի, Հրեայք որք իցեն պանդուխտք ի Բաբելոն՝ ժողովուրդք եւ քահանայք, առցեն ընդ իւրեանս եւ տարցին ի տուն Տեառն յԵրուսաղէմ։
Եւ ծանեայ, Տէր, եթէ դու ես որ քննես զսիրտս, զարդարութիւն սիրես. եւ մեք պարզ սրտիւք յօժարամիտք եղեաք յայսմ յամենայնի. եւ արդ զժողովուրդս քո որ գտաւ աստ՝ տեսի ուրախութեամբ լի, եղեալ առ քեզ յօժարամիտ։
Եւ ասէ. Յօրէ յորմէ հանի զժողովուրդ իմ յերկրէն Եգիպտոսի՝ ոչ ընտրեցի քաղաք մի յամենայն ցեղիցն Իսրայելի շինել ինձ տուն, զի լինիցի անուն իմ անդ. եւ ոչ ընտրեցի զայր ոք լինել առաջնորդ ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի։
Եւ զամենայն պատրաստութիւն իւր առցէ ընդ իւր, եւ տարցի ի տեղին յայն ուր ինքն բնակեսցէ. եւ առցէ այր ընդ իւր զամենայն կազմած իւր՝ որ ինչ եւ իցէ, արծաթեղէն եւ ոսկեղէն, եւ զայլ կահ եւ զանասուն՝ հանդերձ ընկերօք իւրեանց առցեն ընդ իւրեանս՝՝ ի պատրաստութիւն տաճարին Տեառն Աստուծոյ յԵրուսաղէմ։
Եւ ամենեքեան որ շուրջ էին զնոքօք՝ օգնէին եւ զօրացուցանէին զձեռս նոցա՝ տալով արծաթ եւ ոսկի եւ զկահ եւ զանասուն, եւ ընծայիւք եւ պատարագօք լցուցանէին զնոսա՝՝։