եւ ասեն ցնոսա. Մի՛ ածէք զգերութիւնդ զայդ այսր առ մեզ. վասն զի մեղանչել մեզ առ Տէր դուք առնէք, եւ յաւելուլ ի մեղսն մեր եւ ի տգիտութիւնս. քանզի բազում են մեղք մեր այդոքիկ, եւ բարկութիւն սրտմտութեան Տեառն լինի ի վերայ Իսրայելի։
Եւ արդ տուք զօրհնութիւն Տեառն Աստուծոյ հարցն ձերոց, եւ արարէք զհաճոյսն առաջի նորա. եւ զատեալ որոշեցայք յամենայն հեթանոսաց երկրի եւ ի կանանց այլազգեաց զորս արարէք։
Եւ ժողովեցան ամենայն արք Յուդայ եւ Բենիամինի յԵրուսաղէմ յերիս աւուրս, յիններորդ ամսեանն որ օր քսան էր ամսոյն. եւ նստան ամենայն ժողովուրդն ի հրապարակի տանն Տեառն. եւ էին զարհուրեալք ի բանից նորա եւ ի ցրտութենէ ձմերայնոյն։
Եւ մեք դարձեալ խոտորեցաք՝ անցեալ զօրինօք քովք, եւ խառնակեցաք ընդ աղտեղութիւնս հեթանոսաց երկրին. եւ ոչ բարկացար մեզ ի կորուսանել զմեզ մինչեւ ցայս վայր՝ եթէ ոչ մնասցէ արմատ եւ զաւակ եւ անուան մեր։
եւ ասեմ. Աստուած իմ եւ Տէր, ամաչեմք եւ զարհուրիմք ի քէն. բարձրացո, Տէր Աստուած իմ,՝՝ զերեսս իմ առ քեզ. վասն զի անօրէնութիւնք մեր բազմացան ի վերայ գլխոց մերոց, եւ մեղք մեր մեծացան եւ բարձրացան մինչեւ յերկինս։