5 Եւ ժամանակեաց Աստուած եւ ասէ. Վաղիւ արասցէ Տէր զբանդ զայդ ի վերայ երկրիդ։
Ընդէ՞ր զՏէր մոռացան ամբարհաւաճք,
Ապա թէ ոչ կամիցիս դու արձակել զժողովուրդ իմ, ահաւասիկ ես ածից ի սոյն ժամու վաղիւ մարախ սաստիկ ի վերայ ամենայն սահմանաց քոց։
Եւ տաց խտրոց ի մէջ ժողովրդեան իմոյ եւ ի մէջ ժողովրդեան քո. եւ վաղիւ եղիցի նշանդ այդ ի վերայ երկրիդ՝՝։
Եւ ես ահա տեղացից վաղիւ յայսմ ժամու կարկուտ սաստիկ յոյժ, որպիսի ոչ եղեւ յԵգիպտոս յօրէ յորմէ հաստատեցաւ մինչեւ ցայսօր։
Եւ արարից ես սքանչելիս՝՝ ի մէջ խաշանցն Եգիպտացւոց, եւ ի մէջ խաշանցն Իսրայելի, եւ ոչ ծախեսցի յամենայն որդւոցն Իսրայելի կռինչն։
Եւ արար Տէր զբանն զայն ի վաղիւ անդր, եւ սատակեցաւ ամենայն անասուն Եգիպտացւոցն. բայց յանասնոց որդւոցն Իսրայելի ոչ ծախեցաւ եւ ոչ ինչ։
եւ խօսեցաւ ընդ Կորխայ եւ ընդ ամենայն ժողովրդեան նորա, եւ ասէ. Յայց ել եւ ծանեաւ Աստուած՝՝ զիւրսն եւ զսուրբն, եւ մերձեցոյց առ ինքն. եւ զորս ոչն ընտրեաց՝ ոչ մերձեցոյց՝՝ առ ինքն։