8 Կոչեաց փարաւոն զՄովսէս եւ զԱհարոն եւ ասէ. Աղօթս արարէք առ Տէր, եւ ի բաց արասցէ զգորտս յինէն եւ ի ժողովրդենէ իմմէ, եւ արձակեցից զժողովուրդդ, եւ զոհեսցեն Տեառն։
Եւ ասէ արքայ Յերոբովամ ցայրն Աստուծոյ. Աղաչեա զերեսս Տեառն Աստուծոյ քո, եւ արա աղօթս վասն իմ եւ դարձցի ձեռն իմ առ իս։ Եւ աղաչեաց այրն Աստուծոյ առաջի Տեառն, եւ դարձաւ ձեռնն արքայի առ նա, եւ եղեւ իբրեւ զառաջինն։
Եւ ասէ Մովսէս. Ես ելից ի քէն եւ աղօթս արարից առ Աստուած, եւ փարատեսցի շանաճանճդ ի փարաւոնէ եւ ի ծառայից իւրոց եւ ի ժողովրդենէ իւրմէ վաղիւ. բայց մի՛ եւս խաբեսցէ փարաւոն առ ի չարձակել զժողովուրդդ զոհել Տեառն։
Եւ ասէ Մովսէս ցփարաւոն. Ժամ դիր ինձ, առ ե՞րբ արարից աղօթս վասն քո եւ ծառայից քոց եւ ժողովրդեան քո, սատակել զգորտդ ի քէն եւ ի ժողովրդենէ քումմէ եւ ի տանց ձերոց՝՝, բայց միայն ի գետ անդր մնասցեն։
Եւ եկին առ Մովսէս եւ ասեն. Մեղաք զի խօսեցաք չար զՏեառնէ եւ զքէն. արդ կաց յաղօթս առ Տէր, եւ բարձցէ ի մէնջ զօձսդ։ Եւ եկաց Մովսէս յաղօթս առ Տէր՝՝ վասն ժողովրդեանն։
Եւ ասէ ամենայն ժողովուրդն ցՍամուէլ. Կաց յաղօթս առ Տէր Աստուած քո վասն ծառայից քոց, եւ մի՛ մեռցուք. զի յաւելաք յամենայն մեղս մեր եւ ի չարիս, եւ խնդրեցաք մեզ թագաւոր։