Եւ ասացաւ առ Աբրամ. Գիտելով գիտասջիր, զի պանդուխտ եղիցի զաւակ քո յերկիր որ ոչ իւր իցէ. եւ ծառայեցուսցեն զնոսա եւ չարչարեսցեն, եւ տառապեցուսցեն՝՝ զնոսա ամս չորեքհարեւր։
Պանդխտեաց յերկրիս յայսմիկ, եւ եղէց ընդ քեզ եւ օրհնեցից զքեզ. զի քեզ եւ զաւակի քում տաց զամենայն զերկիրս զայս, եւ հաստատեցից զերդումն իմ զոր երդուայ Աբրահամու հօր քում։
Եւ Տէր հաստատեալ կայր ի նմա, եւ ասէ. Ես եմ Տէր, Աստուած Աբրահամու հօր քո, եւ Աստուած Իսահակայ. մի՛ երկնչիր, զի՝՝ զերկիրդ յորում դուդ ննջեցեր, քեզ տաց զդա եւ զաւակի քում։
Զի ոչ եթէ այս տուն իմ է ընդ հզօրին Աստուծոյ.՝՝ ուխտ յաւիտենական եդ ինձ, պատրաստական յամենայն ժամանակի պահել, զի ամենայն փրկութիւն իմ եւ ամենայն կամք իմ Տէր։
Եւ եղիցի յորժամ եթէ տանիցի զքեզ Տէր Աստուած քո՝՝ յերկրին Քանանացւոց եւ Քետացւոց եւ Ամովրհացւոց եւ Խեւացւոց եւ Յեբուսացւոց եւ Փերեզացւոց եւ Գերգեսացւոց՝՝, զոր երդուաւ հարցն քոց տալ քեզ, երկիր որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր, եւ արասցես զպաշտօնս զայս յամսեանս յայսմիկ։
Եւ ասէ Մովսէս ցՅոբաբ որդի Հռագուելի Մադիանացի, ցաներն Մովսիսի. Ահա մեք չուեմք ի տեղին զոր ասաց Տէր տալ զնա մեզ. եկ ընդ մեզ, եւ բարի արասցուք քեզ. զի Տէր խոստացաւ բարութիւնս Իսրայելի։