Տէր Աստուած երկնից եւ Աստուած երկրի՝՝, որ առ զիս ի տանէ հօր իմոյ եւ յերկրէն ուստի ծնեալ էի, որ խօսեցաւն ընդ իս եւ երդուաւ ինձ եւ ասէ. Զաւակի քում տաց զերկիրդ զայդ, նա առաքեսցէ զհրեշտակ իւր առաջի քո, եւ առցես անտի կին որդւոյ իմում Իսահակայ։
հրեշտակն որ փրկեաց զիս յամենայն չարեաց, օրհնեսցէ զմանկունս զայսոսիկ, եւ կոչեսցի ի սոսա անուն իմ եւ անուն հարց իմոց, Աբրահամու եւ Իսահակայ, եւ օրհնեսցին ի բազմութիւն յոյժ ի վերայ երկրի։
Եւ ինքն գնաց յանապատ աւուր միոյ ճանապարհ, եւ չոգաւ եւ նստաւ ընդ բեւեկնեաւ. եւ խնդրեաց մահ անձին իւրոյ, եւ ասէ. Շատ է արդ, Տէր, ա՛ռ զոգի իմ յինէն, Տէր՝՝. զի ոչ եմ ես լաւ քան զհարս իմ։
Եւ բարկացաւ Տէր սրտմտութեամբ ի վերայ Մովսիսի եւ ասէ. Ո՞չ աւանիկ կայ Ահարոն եղբայր քո Ղեւտացի. գիտեմ զի խօսելով խօսեսցի նա ընդ քեզ՝՝. եւ ահա նա ելցէ ընդ առաջ քո, եւ ի տեսանելն զքեզ բերկրեսցի ի միտս իւր։
Եւ ասացի. Ոչ անուանեցից զանուն Տեառն՝՝, եւ ոչ եւս խօսեցայց յանուն նորա։ Եւ եղեւ ի սրտի իմում իբրեւ զհուր վառեալ, բորբոքեալ ընդ ոսկերս իմ. եւ լքայ յամենայն կողմանց,՝՝ եւ ոչ կարեմ հանդարտել։
Եւ յարեաւ Յովնան փախչել ի Թարսիս յերեսաց Տեառն. էջ ի Յոպպէ եւ եգիտ նաւ որ երթայր ի Թարսիս, ետ գինս եւ եմուտ ի նա՝ նաւել ընդ նոսա ի Թարսիս յերեսաց Տեառն։
Եւ ել հրեշտակ Տեառն ի Գաղգաղայ ի Լալետղն, եւ ի Բեթէլ եւ ի տունն Իսրայելի, եւ ասէ ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր. Տէր եհան՝՝ զձեզ յԵգիպտոսէ, եւ ած զձեզ յերկիրդ՝ յոր երդուաւ հարցն ձերոց տալ ձեզ, եւ ասէ ցձեզ. Ոչ՝՝ ցրեցից զուխտն իմ որ ընդ ձեզ յաւիտեան։