10 Եւ ասէ Մովսէս ցՏէր. Աղաչեմ զքեզ, Տէր, չեմ բաւական, որպէս թէ՝՝ յերիկէ եւ յեռանդէ, եւ ոչ յորմէ հետէ սկսար խօսել ընդ ծառայի քում. զի նրբաձայն եւ ծանրալեզու եմ ես։
Արդ եւ դուք մարդիկ իցէք՝՝, կամ ընդ ձեզ վախճանիցի իմաստութիւն։
Եւ ասէ Մովսէս ցԱստուած. Ո՞վ եմ ես զի երթայցեմ առ փարաւոն արքայ Եգիպտացւոց՝՝, եւ հանիցեմ զորդիսն Իսրայելի յերկրէն Եգիպտացւոց։
Պատասխանի ետ Մովսէս եւ ասէ. Եթէ ոչ հաւատայցեն ինձ, եւ ոչ լուիցեն ձայնի իմում. քանզի ասիցեն թէ չիք երեւեալ քեզ Աստուծոյ, զի՞նչ ասացից ցնոսա՝՝։
Խօսեցաւ Մովսէս առաջի Տեառն եւ ասէ. Ահա որդիքն Իսրայելի ոչ լուան ինձ, եւ զի՞արդ լսիցէ ինձ փարաւոն. եւ ես չեմ խօսող ոք՝՝։
Եւ ասէ Մովսէս առաջի Տեառն. Ահաւասիկ ես նրբաձայն եմ՝՝, եւ զիա՞րդ լսիցէ ինձ փարաւոն։
Եւ ասեմ. Որ եսդ Տէր՝՝ Տէր, ահաւասիկ խօսել իսկ ոչ գիտեմ, զի մանուկ եմ ես։
Փոխանակ զի հանի զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ ի տանէ ծառայութեան փրկեցի զքեզ, եւ առաքեցի առաջի քո զՄովսէս եւ զԱհարոն եւ զՄարիամ։
Եւ վարժեցաւ Մովսէս ամենայն իմաստութեամբ Եգիպտացւոցն, եւ էր զօրաւոր բանիւք եւ գործովք իւրովք։
ասիցեն. Թուղթքս ծանունք են եւ սաստիկք, բայց տեսիլ մարմնոյ՝ տկար, եւ բանն արհամարհեալ.
Թէպէտ եւ տգէտ եւս իցեմ բանիւ, այլ ոչ եթէ գիտութեամբ. սակայն յամենայնի յայտնեցաք զանձինս ամենեւին առ ձեզ։