12 Գուցէ խօսիցին Եգիպտացիքն եւ ասիցեն. Առ չարութեան եհան զնոսա, կոտորել զնոսա ի լերինս եւ ջնջել զնոսա յերկրէ. դադարեա ի բարկութենէ սրտմտութեան քո, եւ ցածիր ի չարեաց ժողովրդեան քո։
Կացցեն իշխանք յամենայն տեղիս եւ ի քաղաքս, եւ՝՝ որոց իցէ արարեալ կանայս յայլազգեաց՝ եկեսցեն ի ժամանակին զոր ծերքն եւ հայրապետքն կարգեսցեն ի քաղաքս քաղաքս, եւ դատեալ քաւեսցեն զմեղս զայս ի մէնջ, եւ դարձուսցեն զբարկութիւն՝՝ Աստուծոյ ի մէնջ որ վասն բանիս այսորիկ։
Արդ եթէ գտի շնորհս առաջի քո, ցոյց ինձ զանձն քո յայտնապէս, զի գիտացից թէ ի՛ւ գտեալ իցէ իմ շնորհս առաջի քո. եւ զի ծանեայց թէ ժողովուրդս քո այս՝ յազգ մեծ լինիցի։
Ընդ աստիճանս եւ ընդ սեղանն լացցեն քահանայք եւ պաշտօնեայք Տեառն, եւ ասասցեն. Խնայեա. Տէր, ի ժողովուրդս քո, եւ մի՛ տար զժառանգութիւն քո ի նախատինս՝ տիրել ի վերայ նորա ազգաց. զի մի՛ ասասցեն ի հեթանոսս թէ՝ Ո՞ւր է Աստուած նոցա։
Եւ մի՛ կռուիցի ի ձեռին քում ի նզովից նորա, զի դարձցի Տէր ի բարկութենէ սրտմտութեան իւրոյ, եւ տացէ քեզ ողորմութիւն, եւ ողորմեսցի քեզ եւ բազմացուսցէ զքեզ, զոր օրինակ երդուաւ Տէր հարցն քոց,
Գուցէ խօսիցին բնակիչք երկրին ուստի հաներ զմեզ, եւ ասիցեն. Առ ի չկարելոյ Տեառն տանել զնոսա յերկիրն զոր խոստացաւ նոցա, եւ առ ատել զնոսա Տեառն՝ եհան զնոսա կոտորել զնոսա յանապատին։
Եւ կուտեցին ի վերայ նոցա կարկառ մեծ քարանց մինչեւ ցայսօր։ Եւ դադարեաց Տէր ի սրտմտութենէ բարկութեան իւրոյ. վասն այնորիկ անուանեաց զնա Եմակ Աքովրայ մինչեւ ցայսօր։