Եւ գնաց անտի, եւ եգիտ զԵղիսէ որդի Սափատայ, եւ նա վարէր երկոտասան եզամբք. եւ զոյգք զոյգք եզանց առաջի նորա, եւ ինքն ի վերայ երկոտասանիցն՝՝. եւ եհաս Եղիա առ նա, եւ ընկէց զմաշկեակն իւր ի վերայ նորա.
Եւ ես հասեալ կայցեմ անդ յառաջագոյն քան զքեզ ի վերայ վիմին ի Քորեբ. եւ հարցես զվէմն եւ ելցէ ի նմանէ ջուր, եւ արբցէ ժողովուրդդ։ Եւ արար այնպէս Մովսէս առաջի որդւոցն Իսրայելի։
Գնաց Մովսէս եւ դարձաւ առ Յոթոր աներ իւր եւ ասէ ցնա. Դարձայց եւ երթայց առ եղբարս իմ որ յԵգիպտոս, եւ տեսից, թէ տակաւին կենդանի՞ իցեն։ Եւ ասէ Յոթոր ցՄովսէս. Ողջ երթ։
Պատգամք Ամովսայ որ եղեն յԱկկարիմ՝՝ Թեկուայ, զորս ետես ի վերայ Երուսաղեմի յաւուրս Ոզիայ արքայի Հրէաստանի, եւ յաւուրս Յերոբովամայ որդւոյ Յովասայ արքայի Իսրայելի, երկուք ամօք յառաջ քան զգետնաշարժն. եւ ասէ.
Եւ ասէ Մովսէս ցՅոբաբ որդի Հռագուելի Մադիանացի, ցաներն Մովսիսի. Ահա մեք չուեմք ի տեղին զոր ասաց Տէր տալ զնա մեզ. եկ ընդ մեզ, եւ բարի արասցուք քեզ. զի Տէր խոստացաւ բարութիւնս Իսրայելի։
Եւ ասէ Սամուէլ ցՅեսսէ. Ա՞յդչափ են մանկտիդ։ Եւ ասէ. Կայ մեւս եւս փոքրիկ եւ արածէ խաշն։ Եւ ասէ Սամուէլ ցՅեսսէ. Առաքեա եւ ած զնա. զի ոչ բազմեսցուք մինչեւ ի գալ նորա այսր։