3 Եւ դու խօսեսցիս ընդ ամենայն իմաստունս մտօք, զորս լցուցից հոգւով իմաստութեան, եւ արասցեն պատմուճան սուրբ Ահարոնի ի սրբութիւն, որովք քահանայանայցէ ինձ։
որդի կնոջ այրւոյ, եւ նա էր ի ցեղէն Նեփթաղիմայ, եւ հայր նորա այր Տիւրացի. ճարտարապետ պղնձոյ եւ լի արուեստիւ եւ իմաստութեամբ եւ գիտութեամբ՝ գործել զամենայն գործ պղնձոյ. եւ եմուտ առ արքայ Սողոմոն, եւ արար զամենայն զգործն։
զորս ելից մտօք իմաստութեան, խելամտել՝ գործել զամենայն գործ սրբութեանն, զոստայնանկութեան եւ զնկարու, կապուտակաւն եւ ծիրանեաւն եւ կարմրովն ներկելով եւ բեհեզով անկանել գործել զամենայն գործ ճարտարութեան նկարակերտաց։
Եւ արարին Բեսելիէլ եւ Եղիաբ եւ ամենայն այր իմաստուն մտօք, որում տուաւ ի Տեառնէ իմաստութիւն եւ գիտութիւն՝ խելամուտ լինել գործել զամենայն գործ տարազու սրբութեանն, ըստ ամենայնի որպէս եւ հրամայեաց Տէր։
Եւ կոչեաց Մովսէս զԲեսելիէլ եւ զԵղիաբ եւ զամենեսին որ ունէին իմաստութիւն ի սրտի, որոց ետ Աստուած հանճար ի սիրտս նոցա, զամենեսին որ կամակար մտօք կամէին մերձենալ ի գործն եւ կատարել։