3 Եւ մի՛ ողորմեսցիս տնանկին ի դատաստանի։
Մի՛ խոտորեսցես զիրաւունս տնանկին ի դատաստանի իւրում։
Ակն առնուլ ամպարշտի չէ բարւոք, եւ ոչ զիրաւունս խոտորել՝՝ արդարոյ ի դատաստանի։
Մի՛ հարստահարեր զտնանկն, քանզի աղքատ է. եւ մի՛ անարգեր զտնանկն ի դրունս.
Վա՜յ այնոցիկ որ գրեն զչարիս, գրելով գրեն զչարիս իւրեանց.
Անիրաւութիւն ի դատաստանի մի՛ առնիցես, եւ ակն աղքատի մի՛ առնուցուս, եւ մի՛ երեսաց աչառիցես հարստի. արդարութեամբ դատեսցիս զընկեր քո։
Զի գիտացի ես զբազում ամպարշտութիւնս ձեր. եւ սաստիկ են մեղք ձեր. առ ոտն կոխէիք զարդարն առնլով փոխանակս, եւ խոտորեցուցանէիք զաղքատն ի դրունս։
եւ մի՛ առնուցուս ակն ի դատաստանի, ըստ փոքուն եւ ըստ մեծին դատիցիս՝՝. եւ մի՛ խորշիցիս յերեսաց մարդոյ, զի դատաստանն Աստուծոյ է. եւ բան ինչ որ ծանրագոյն քան զձեզ իցէ, հասուսջիք առ իս եւ լուայց։
Եւ մի՛ աչառիցեն երեսաց, եւ մի՛ առնուցուն՝՝ կաշառս. քանզի կաշառ կուրացուցանէ զաչս իմաստնոց, եւ ապականէ զբանս արդարոց։
Իսկ վերին իմաստութիւնն նախ զի սուրբ է, եւ ապա խաղաղարար, հեզ, դիւրահաւան, լի ողորմութեամբ եւ պտղովք բարեաց, անխիղճ, առանց կեղծաւորութեան։
