5 Մի՛ երկիր պագանիցես նոցա, եւ մի՛ պաշտեսցես զնոսա. զի ես եմ Տէր Աստուած քո, Աստուած նախանձոտ, որ հատուցանեմ զմեղս հարանց որդւոց, յերիս եւ ի չորս ազգս ատելեաց իմոց։
Եւ ասէ Եղիա. Նախանձեցայ զնախանձ Տեառն ամենակալի. զի թողին զքեզ որդիքն Իսրայելի, զսեղանս քո կործանեցին, եւ զմարգարէս քո կոտորեցին սրով. ես միայն մնացեալ եմ, եւ խնդրեն զանձն իմ առնուլ զսա։
Եւ ուխտեաց Տէր ուխտ եւ պատուիրեաց նոցա եւ ասէ. Մի՛ երկնչիցիք յաստուածոց օտարաց, եւ մի՛ երկիր պագանիցէք նոցա, եւ մի՛ պաշտիցէք զնոսա, եւ մի՛ զոհիցէք նոցա.
Վասն բանիս այսորիկ քաւեսցէ Տէր զծառայ քո ի մտանել տեառն իմոյ ի տուն Ռեմանայ երկիր պագանել նմա յորժամ յենուցու ի ձեռս իմ, եւ երկիր պագանիցեմ ի տան Ռեմանայ ի պագանելն նորա երկիր ի տան Ռեմանայ. եւ քաւեսցէ Տէր զծառայ քո վասն բանին այնորիկ։
Եւ եղեւ յետ գալոյն Ամասեայ ի հարկանելոյն զԵդովմ, եբեր առ նոսա՝՝ զաստուածս որդւոցն Սէիրայ, եւ կացոյց զնոսա իւր յաստուածս, եւ երկիր պագանէր առաջի նոցա, եւ զոհէր ինքն՝՝ նոցա։
Մի՛ պագանիցես երկիր աստուածոց նոցա, եւ մի՛ պաշտեսցես զնոսա, եւ մի՛ առնիցես ըստ գործոց նոցա. այլ քակելով քակեսցես զնոսա, եւ մանրելով մանրեսցես զարձանս նոցա։
զի իցէ մարդկան այրելի, առեալ ի նմանէ այրեաց եւ ջեռաւ, եւ ի կիսոյն արար հաց, եւ զկէսն արար պատկեր եւ երկիր եպագ նոցա. եւ զոր իւրովին պատկեր գործեաց, անկեալ առաջի այնմ երկիր պագանէ։
Եւ ոչ ածին զմտաւ զի ոչ ծանեան խորհրդովք՝ թէ զկէս փայտին այրեցին ի հուր, եւ ի վերայ կայծականց նորա հաց արարին, եւ միս խորովեցին եւ կերան, եւ զկէսն ի նմանէ արարին պատկեր եւ երկիր պագանեն նմա։
Եւ ասէք թէ՝ Զի՞ է զի ոչ եհաս անիրաւութիւն հօրն՝ որդւոյն։ Զի որդին ողորմութիւն եւ արդարութիւն արար, զամենայն օրէնս իմ պահեաց եւ արար զնոսա, կելով կեցցէ։
Եւ ձգեաց նմանութիւն ձեռին եւ արկ զգագաթամբ գլխոյ իմոյ. եւ վերացոյց զիս Ոգի ընդ երկինս եւ ընդ երկիր, եւ տարաւ զիս յԵրուսաղէմ ի տեսլեանն Աստուծոյ, եւ կացոյց զիս՝՝ ի նախադուռն դրանն ներքնոյ որ հայի ընդ հիւսիսի, ուր էր արձան պատկերին Նախանձու ստացողին։
հաստատեցից զերեսս իմ ի վերայ առնն այնորիկ եւ ի վերայ ազգի նորա, եւ կորուսից զնա եւ զամենայն միաբանեալսն ընդ նմա առ ի պոռնկեցուցանելոյ զնոսա ընդ իշխանին՝ ի միջոյ ժողովրդեան իւրեանց։
թէ՝ Տէր երկայնամիտ է եւ բազումողորմ եւ ճշմարիտ՝՝, բառնայ զանօրէնութիւնս եւ զանիրաւութիւնս՝՝ եւ զմեղս. եւ սրբելով ոչ սրբէ զպարտաւորն, հատուցանէ զմեղս հարանց յորդիս մինչեւ յերիս եւ ի չորս ազգս.
Փենեէս, որդի Եղիազարու, որդւոյ Ահարոնի քահանայի, ցածոյց զսրտմտութիւն իմ յորդւոցն Իսրայելի, ի նախանձեցուցանել ինձ զնախանձ իմ ի նոսա. եւ ոչ սատակեցի զորդիսդ Իսրայելի նախանձու իմով։
մի՛ երկիր պագանիցես նոցա եւ մի՛ պաշտեսցես զնոսա. զի ես եմ Տէր Աստուած քո, Աստուած նախանձոտ, հատուցանեմ զմեղս հարանց որդւոց իւրեանց, յերիս եւ ի չորս ազգս ատելեաց իմոց.
գուցէ մտանիցէք յազգսն մնացեալս յայնոսիկ. եւ անուանք դից նոցա մի՛ անուանեսցին ի միջի ձերում, մի՛ երդնուցուք ի նոսա, եւ մի՛ պաշտիցէք զնոսա, եւ մի՛ երկիր պագանիցէք նոցա.
Եւ լինէր իբրեւ մեռանէր դատաւորն, դառնային միւսանգամ եղծանել առաւել քան զհարս իւրեանց, երթալ զհետ աստուածոց օտարաց, պաշտել զնոսա եւ երկիր պագանել նոցա. եւ ոչ ընկեցին ի բաց զարուեստս իւրեանց, եւ ոչ հատան ի խիստ ճանապարհաց իւրեանց։